خروج بدون قید و شرط آمریکا از افغانستان پیروزی عمده برای طالبان است - مجله بای بلاگ

به گزارش دفتر منطقه ای خبرنگاران، دولت ترامپ 10 اسفند سال 1398 با طالبان توافقی را امضا کرد که براساس آن مشروط به تعهدات طالبان برای قطع روابط با القاعده و سایر گروه های تروریستی، کاهش خشونت ها و مذاکرات با معنی با دولت افغانستان برای رسیدن به یک توافق سیاسی، همه نیروهای خارجی باید خاک افغانستان را طی یک بازه زمانی 14 ماهه ترک نمایند.

مقامات سیاسی و نظامی آمریکا در دولت ترامپ و بعد از آن در دولت بایدن همیشه تاکید داشتند که طالبان به هیچ یک از این تعهداتش پایبند نبوده است اما با این حال کاخ سفید هفته گذشته گفت همه نیروهای آمریکایی تا پیش از بیستمین سالگرد 11 سپتامبر (20 شهریور) بدون قید و شرط خاک افغانستان را ترک خواهند کرد.

خروج نیروهای خارجی از افغانستان یکی از مهمترین خواسته های طالبان بود که در طی 18 ماه مذاکره با آمریکایی ها هرگز از آن عقب نشینی نکرد و اکنون ناظران خروج بدون شرط نیروهای خارجی را یک پیروزی عمده برای این گروه می دانند.

مایکل کوگلمن پژوهشگر ارشد اندیشکده ویلسون در این باره گفت: طالبان بدون اینکه چیز زیادی را از دست دهد به مهترین هدف خود رسید، در فرایند صلح بسیار ناقص به سرکردگی آمریکا همیشه همینطور بوده است.

کارشناسان اعلام خروج بدون شرط نیروها از افغانستان را محروم شدن آمریکا از مهمترین کارتش برای کنترل طالبان می دانند، اما تاکید می نمایند که واشنگتن برای تاثیرگذاری از دیگر اهرم ها از جمله یاری های بین المللی و به رسمیت شناختن رسمی این گروه برخوردار است.

پیش از این نیز آنتونی بلینکن وزیر خارجه آمریکا در سفر به کابل گفته بود که طالبان باید درک نمایند اگر کوشش کند کشور را قدرت بگیرد هرگز مشروعیت نخواهد یافت و به رسمیت شناخته نمی گردد.

کوگلمن در این باره به رادیو آزادی گفته است که مشورعیت کارت مهمی است اما سوال این است که آیا پس از تضمین خروج نیروهای خارجی از افغانستان، به رسمیت شناختن هنوز برای طالبان مهم است.

وی افزود: اقدامات اخیر طالبان، امتناع از کاهش خشونت، امتناع از حضور در نشست های صلح، قتل های هدفمند علیه جامعه مدنی و اجرای سیاست های سختگیرانه در مناطقی که تحت کنترل دارد برای جامعه جهانی انعکاس خوبی ندارد و این اقدامات نشان نمی دهد که طالبان به ایجاد مشروعیت و اعتبار بیشتر علاقمند باشد.

پژوهشگر ارشد اندیشکده ویلسون ادامه داد که اگر طالبان به مذاکره درباره یک توافق سیاسی متعهد باشد که به وسیله آن به درجه ای از قدرت برسد، در این صورت یاری ها می تواند یک ابزار مهم به عنوان اهرم فشار محسوب گردد.

کوگلمن افزود: اما اگر طالبان برای کسب قدرت به وسیله زور کوشش کند، که در پی آن از هرگونه شانس دریافت یاری خارجی محروم می گردد، در اینصورت کارت قطع و یا تداوم یاری ها نمی تواند اهرم فشار قدرتمندی باشد.

.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا