رضوی پور: توانمندی مالی بدون فراوری امکان پذیر نیست، کاهش 33 درصدی عایدی سرانه کشور - مجله بای بلاگ

گروه مالی خبرنگاران، رهبر معظم انقلاب اسلامی سالهاست بر موضوع رونق و جهش فراوری و بستر سازی برای افزایش فراوری تاکید می نمایند، موضوعی که هر چند دولت ها از آن صحبت نموده و کوشش نموده اند تا حدی زمینه های رونق فراوری را فراهم نمایند، اما به دلیل سیاست گذاری های غلط و تداوم راه هایی که بیشتر بر ضد فراوری است تا تحقق رشد فراوری، این مقوله حیاتی برای رشد اقتصاد یعنی فراوری در جهت جهش قرار نگرفته است. سید حسین رضوی پور؛ کارشناس و تحلیلگر اقتصاد ایران در مصاحبه با دانشجو به معضلات تهدید نماینده فراوری و چرایی از دست رفتن رشد فراوری در اقتصاد ایران پرداخته است.

رضوی پور در مورد اهمیت رونق فراوری و تاثیراتی که فراوری بر رشد مالی می گذارد و عواملی که در ایران مانع رشد فراوری شده گفت: اهمیت فراوری برای همه مردم اعم از دولتمردان، اقتصاد دانان در هر جامعه ای واضح است. همه می دانیم یکی از مهم ترین اهداف مالی هر جامعه ای، رشد فراوری است، لذا تا زمانی که فراوری در کشوری رشد ننموده باشد، توانمندی مالی در آن کشور به دست نمی آید و عدالت هم اگر پشتوانه فراوری و فعالیت مالی مولد نداشته باشد به معنای توزیع برابر فقر خواهد بود، نه توزیع ثروت؛ بنابراین، فراوری یکی از مهم ترین موضوعات مالی است و نقش محوری در موضوعات مالی دارد.

وی در این باره اضافه نمود: چالش هایی که کشور ما در حوزه فراوری با آن روبرو هست را می توان ناشی از عوامل مختلفی نام کرد. برای این منظور با مثال ها و نمونه هایی می توان شرح داد که در حال حاضر چرا شرایط رشد فراوری به این شکل است. بعد از آن می توان دلیل هایی را برای چالش های موجود نام کرد.

وی در پاسخ به این سوال که از نظر شما چالش های حوزۀ فراوری چیست گفت: فراوری ناخالص داخلی کشور در سال های گذشته -در بازه هایی که تحریم ها به طور موقتی برداشته و کم اثر شده - با افزایش فراوری و فروش نفت، بهبود پیدا نموده است؛ ولی برداشتن تحریم ها نتوانسته اثر مستقیمی بر روی فراوری بدون نفت بگذارد. مساله ای که وجود دارد این است که فراوری سرانه داخلی در سال های اخیر، فرایند رو به رشد چندانی نداشته است؛ یعنی در سال های اخیر شاهد رشد چندانی در فراوری نبوده ایم؛ فراوری ناخالص داخلی ما تقریبا ثابت هست؛ در حالی که کشور های دیگر در منطقه ما، نرخ رشد میانه بالای 5% داشته اند و در کشور های پیشرفته تر، نرخ رشد بالاتر از این را شاهد بوده ایم.

سید حسین رضوی پور در این باره شرح داد: مثلا در کشوری مثل چین، نرخ رشد 15% را در دهه های گذشته شاهد بودیم. این اندازه از بقای فزاینده نبودن فراوری ناخالص داخلی، نگران نماینده است و در کنار آن، وقتی فراوری ناخالص داخلی را به جمعیت کشور تقسیم کنیم، یعنی فراوری سرانه را مقایسه کنیم، می بینیم که در دهه گذشته، دهه ای که ما نام آن را در ابتدای آن دهه پیشرفت و عدالت گذاشته بودیم؛ عایدی سرانه ما 33% کاهش پیدا نموده است؛ یعنی ما شاهد رشد جمعیت بوده ایم؛ ولی رشد در فراوری اتفاق نیفتاده و فراوریمان تقریبا ثابت مانده است و این موجب شده است که عایدی سرانه کشور 33% کاهش پیدا کند.

کارشناس و تحلیلگر اقتصاد ایران اضافه نمود: این درحالی است که ما در این دهه به شدت نیازمند کسب رشد در فراوری بوده ایم؛ به این دلیل که در پنجره باز جمعیتی کشور قرار داشته ایم؛ یعنی آن نسل دهه شصتی که رشد چشمگیر جمعیتی را داشته اند، به سن فراوری و رشد مالی رسیده بودند. متولدین دهه 60 در بازه سنی ای قرار داشتند که باید ناشی از رشد جمعیتی که در آن دهه داشتیم، یک رشد متنابهی را هم در فراوری شاهد می بودیم؛ بنابراین، وقتی که این رشد اتفاق نیفتد، ما در سراشیبی جمعیتی قرار می گیریم؛ در حالی که رشد مالی متناظر با رشد جمعیت اتفاق نیفتاده است؛ از این رو، فرصت رشد در پنجره باز جمعیتی کشور از دست رفته و این هم نگران نماینده است.

کارشناس و استاد اقتصاد خاطر نشان کرد: موضوع دیگری که در اینجا اهمیت دارد، آن است که وقتی این جمعیت فعال نمی توانند مشاغل متناظر به توانایی های خودشان را پیدا نمایند، اندازه نارضایتی افزایش پیدا می نماید. اگرچه در حوزه بیکاری، ما شرایطمان به طور چشمگیری بد نشده است. اگر در آمار های بیکاری نگاه کنیم، نرخ بیکاری در جمعیت تحصیل نموده بسیار بیشتر از جمعیت دارای تحصیلات پایین تر است و در جمعیت جوان بیشتر از جمعیت میانسال و سالمند است. این مساله نشان می دهد از نظر بیکاری، جنس بیکاری مان طوری است که نارضایتی بیشتری را ایجاد می نماید.

رضوی پور درباره چرایی کاهش نرخ تشکیل سرمایه در اقتصاد ایران هم گفت: مساله بعدی این است که در دو سال گذشته، نرخ خالص تشکیل سرمایه کشور منفی شده است؛ یعنی نرخ تشکیل سرمایه کم شده و کمتر از اندازه استهلاک شده است؛ به همین خاطر، نرخ خالص تشکیل سرمایه در کشور منفی شده است. می دانید که تشکیل سرمایه، عامل بسیار تاثیرگذاری در ایجاد رشد مالی در سال های آینده است و تا زمانی که نرخ خالص تشکیل سرمایه در کشور منفی باشد، ما شاهد رشد فراوری در کشور نخواهیم بود. باید دلایل این کاهش نرخ تشکیل سرمایه را هم آنالیز کنیم و به آن خواهیم پرداخت.

رضوی پور خاطر نشان کرد: ما در کشور فقر داریم، جمعیت زیر خط فقر در کشور زیاد هستند؛ ولی بحمدلله با پرداخت هایی که جامعه اسلامی داشته است، شاهد فقر چندبعدی نبوده ایم؛ یعنی دسترسی به بعضی از امکانات اولیه برای بعضی از اقشار جامعه که فقیر بوده اند، همچنان فراهم بوده است؛ ولی همچنان این خطر وجود دارد که در صورت تداوم رکود رشد و فراوری در شرایط فعلی، شاهد ایجاد فقر چند بعدی هم باشیم. دلایل کاهش نرخ تشکیل سرمایه یکی از عوامل موثر بر از دست رفتن فراوری است؛ لذا بنده مجموعه عوامل را به دو دسته تقسیم می کنم؛ دسته اول، موانع فراوری هستند و دسته دوم، فقدان نوآوری و پشتیبانی آن. در حوزه موانع، دو عامل اصلی که منجر به توقف فراوری می گردد عبارتند از عدم ثبات در اقتصاد کلان و فقدان ثبات پیش بینی پذیری.

وی در این باره شرح داد: یک فعال مالی برای اینکه بتواند سرمایه گذاری کند و یک جریان فراوریی را به راه بیندازد، بیش از هر چیزی نیازمند پیش بینی پذیری است؛ یعنی اینکه فعال مالی، سرمایه های خودش را در جایی که نمی تواند پیش بینی کند و شرایط آینده آن به چه شکل خواهد بود، قرار نخواهد داد. وقتی شرایط کلی اقتصاد کلان قابل پیش بینی نباشد؛ یعنی منظره درستی از تورم، نقدینگی و شرایط کلی اقتصاد کلان کشور نداشته باشیم، بعلاوه منظره درستی نداشته باشیم که در آینده نزدیک یا در آینده میانه، آیا تحریم ها برداشته خواهند شد؟ آیا شرایط تجارت در کشور تسهیل خواهد شد یا خیر؟ دولت ها چگونه تصمیم گیری خواهند کرد؟ و به چه شکلی ممکن است در فعالیت مالی من مداخله انجام دهند؟

سید حسین رضوی پور توضیح داد: همه این ها ریسک هایی است که عملا سرمایه گذاری فراوریی را تهدید می نماید و مادامی که این ریسک ها و نااطمینانی ها وجود داشته باشد؛ کار فراوری، کار سخت و پیچیده ای خواهد بود و اغلب افراد ترجیح می دهند که از سرمایه گذاری های غیرفراوریی بهره ببرند؛ یعنی سراغ دارایی های سرمایه ای یا سفته بازی بفرایند و در آن چارچوب، به حفظ ارزش دارایی های خودشان بپردازند؛ لذا مادامی که بازده انتظاری از فعالیت های سفته بازانه که از تورم سود می برند، بیشتر از بازده انتظاری فعالیت های فراوریی باشد نمی توان انتظار داشت سرمایه ها به سمت فراوری رفته و منجر به رشد فراوری شوند.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

دور زمین: دور زمین: سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده!