اشتباه مدل استاندارد در شرح ماهیت اصلی کیهان
به گزارش مجله بای بلاگ، در این مسئله که آیا مشکل در خود مدل استاندارد است یا در محاسبات استفاده شده در آزمایش آن، مباحثی وجود دارد. ما روی شیوه محاسبه فاصله کاملا مستقل از سایر محاسبات، کار می کنیم و ناهمخوانی بین محاسبات و اندازه های پیش بینی شده را نشان می دهیم.
مجموعه ای جدید از محاسبات نشان می دهد که ما در خصوص ماهیت اصلی دنیا در اشتباه بوده ایم. محققان شواهد بیشتری یافته اند که نشان می دهد محاسبات ما از ثابت هابل (آهنگ گسترش گیتی یا نسبت دور شدن کهکشان از ما) که نشانگر وسعت دنیا است، اشتباه بوده است.
این یافته های جدید، بعد از آن که محققان مجموعه ای از تلسکوپ های رادیویی را برای ارزیابی جدید و دقیق میزان وسعت دنیا به کار بستند، به دست آمد. اما آن ها دریافتند که تناقضاتی بین میزان اندازه های قدیمی ثابت هابل و اندازه مدلی که بر اساس تابش زمینه کیهانی از ماهواره پلانک پیش بینی می گردد، وجود دارد.
این طرح می گوید که شاید مدل استاندارد که برای شرح ماهیت اصلی دنیا مورد استفاده قرار می گرفت، اشتباه بوده باشد. سال های بسیار، دانشمندان با این مسائل بالقوه روبه رو بودند و فکر می کردند که آیا دلیل آن، نتایج اشتباه محاسباتی است، یا طرح این مدل به خودی خود عمیقا اشتباه بوده است.
جیمزبارت از رصدخانه ملی رادیواخترشناسی (ان آر ای او)، گفت: می دانیم که کهکشان ها از مدل استاندارد پیش بینی شده کیهان شناسی شده نزدیکتر هستند، و مسئله ای را که در سایر محاسبات فاصله تعیین شده است، تأیید می نمایند.
در این مسئله که آیا مشکل در خود مدل استاندارد است یا در محاسبات استفاده شده در آزمایش آن، مباحثی وجود دارد. ما روی شیوه محاسبه فاصله کاملا مستقل از سایر محاسبات، کار می کنیم و ناهمخوانی بین محاسبات و اندازه های پیش بینی شده را نشان می دهیم. به نظر می رسد که مدل کیهان شناسی اولیه در پیش بینی ها، مشکل اصلی است.
محاسبات جدید با تأیید محاسبات قبلی می گوید که آن ها درست بودند، اما نتیجه به طرز چشمگیری با اندازه مدل پیش بینی شده فرق دارد.
براتز گفت: محاسبات ما از ثابت هابل به محاسبات اخیر دیگر بسیار نزدیک، و از لحاظ آمار و ارقام بسیار متفاوت از پیش بینی های سی ام بی و کیهان شناسی استاندارد است. تمام شواهدی که مدل استاندارد اولیه را نشان می دهند، باید بازبینی شوند.
روش های متنوعی وجود دارد که می توان با تعدیل کردن آن در این مدل برای از بین بردن تفاوت ها کوشش کرد؛ مانند تغییر نحوه درک انرژی تاریک، تفاوت در مدلمان از فیزیک ذرات، و یا حتی احتمالات نامعمول بیشتر. پیش بینی های ثابت هابل از مدل ها نشان دهنده 67.4 ثانیه درمگاپارسک (هر پارسک 3.26 سال نوری است) است که با مشاهده تابش به جا مانده از مه بانگ و استفاده از مدل کیهان شناسی استاندارد برای دنیا به دست می آید.
اما بیشتر اندازه گیری های ثابت هابل (که از شیوه هایی مثل نورمرئی استاندارد استفاده می نماید و با توجه به میزان درخشش اجرام در آسمان، میزان فاصله آن را می سنجد) حدود 73- 74 را نشان می دهد. آخرین تحقیقات، از تلسکوپ های رادیویی و شیوه های جدید استفاده نموده است تا حتی با دقت بیشتری ثابت هابل را آنالیز کند، و تا اندازه 73.9 پیشرفت نموده اند.
منبع: ایندیپندنت
منبع: فرادیدsahandblog.ir: سهندبلاگ، سیستم مدیریت محتوای سهند
sale-blog.ir: مجله وبلاگ فروش | ارائه نرم افزارهای مدیریت وبسایت
banima.ir: بانیما | مجله گردشگری و مسافرتی بانیما
kurdeblog.ir: وبلاگ سرگرمی و بازی، مجله سرگرمی