با هواپیماهای مسافربری آینده آشنا شوید
به گزارش مجله بای بلاگ، موج تازه هواپیماهای فراصوت در راه هستند. باید به اینها هواپیماهای مسافربری درون شهری را نیز افزود.
از سال 1913 که اولین هواپیمای مسافربری ساخته شد تا به امروز اینگونه هواپیماها تغییرات زیادی نموده اند. ایلیا مورمتس (IIya Muromets) اولین هواپیمای مسافربری بود که 16 نفر مسافر در خود جا می داد و مسافت سن پترزبورگ تا کیف را در مدت 14.5 ساعت پرواز می کرد. اکنون، چه از لحاظ سرعت و چه از لحاظ ظرفیت، هواپیماهای مسافربری پیشرفت های زیادی داشته اند. این پیشرفت ها در آینده چشمگیرتر نیز خواهند شد.
آینده هواپیماهای مسافربری: امروزه، هواپیمای تجاری همچنان از لحاظ ساختاری شبیه هواپیماهای دهه 1960 است. اما با طراحی های جدیدی مثل مدل فرست کلاس هواپیمایی امارات با آن پنجره های مجازی اش این سؤال پیش می آید که هواپیماها در 50 سال آینده چه شکلی خواهند شد.
بوئینگ 737: با وجود تغییرات گسترده در مصالح، موتورها و تجهیزات، طراحی هواپیما چندان تغییر ننموده است. بوئینگ 737 یکی از پرفروش ترین هواپیماهای تاریخ است که اولین بار در سال 1967 به پرواز عایدی.
پروازهای فراصوت: کوشش هایی برای تغییر طراحی هواپیما صورت گرفته است. در دهه 1970، هواپیمای کنکورد و معادل در شوروی ، Tu-144، نمونه هایی از این کوشش ها بودند اما هیچ گاه نتوانستند هواپیماهای غالب باشند.
هواپیمای توپولوف Tu-144 ممکن است به میزان کنکورد معروف نباشد اما دو بار پرواز کرد؛ اولین پروازش در دسامبر 1958 بود و نخستین بار در ژوئن 1969 به سرعت فراصوت رسید.
ایده ساخت هواپیمایی با بال های ترکیبی بیش از همه در بمب افکن Northrop B-2 نمود پیدا کرد. این هواپیما خریدارانی پیدا کرد اما با این حال خیلی پیروز نبود.
نوعی از هواپیماها از موتورهای کوچک الکتریکی استفاده می نمایند که آلودگی صوتی کمی دارند. مدل NASAs X-57 هواپیمایی با صدا و هزینه عملیاتی پایین است که با موتور الکتریکی اش در ارتفاع کم پرواز می نماید.
هواپیمای هیبریدی زونوم (Zunum) سفرهای هوایی راحتی را فراهم می نماید. زونوم ها بدون سر و صدا و قیمت پایین پرواز می نمایند، از فرودگاه های محلی استفاده می نمایند و فرودگاه های بزرگ تر و متراکم تر را دور می زنند.
هواپیمای اوییشن (Eviation) بیشتر برای سفرهای کوتاه منطقه ای استفاده می گردد. این هواپیمای 9نفره خلبان سرخود و تمام الکتریک است که برای محدوده مسافت 150 تا 1000 کیلومتر ساخته شده است (البته برای مسافت های بیشتر هم به کار می رود).
لئوناردو، شرکت تولیدنماینده ایتالیایی، بر روی هواپیمای ملخ دار AW609 در حال کار کردن است که طراحی اش ترکیبی از هلیکوپتر و هواپیما خواهد بود.
شرکت ایرباس دارد روی پروژه ای به نام CityAirbus کار می نماید که قرار است برای اولین بار در سال 2018 به پرواز درآید. این هواپیمای بدون خلبان مانند واهانا (Vahana) عمودپرواز و مناسب برای فضاهای شهری است.
هواپیمای بوئینگ دریملاینر (Dreamliner) پنجره های بزرگ تری نسبت به هواپیماهای دیگر دارد. بدین ترتیب مسافر ارتباط بیشتری با فضای بیرون هواپیما پیدا می نماید.
هواپیمای امبرائر (Embraer) کیوتو نیز پنجره های بزرگ دارد.
هواپیمای فراصوت بوم (Boom Supersonic) پروژه ای است که شرکت وای کامبینیتر (Y Combinator) و هواپیمایی ژاپن از سرمایه گذارانش هستند. طی این پروژه، هواپیمایی تجاری با سرعت 2.2 ماخ با هزینه ای کمتر از کنکورد ساخته می گردد.
Aerion AS2 هواپیمای غیرنظامی دیگری است که با هدف در دست گرفتن بازار ساخته خواهد شد. سرعتی که برای این هواپیما در نظر گرفته شده 1.5 ماخ بوده و همچنان در مرحله بهبود طراحی به سر می برد. با اینکه هنوز تکمیل نشده، شرکت فلکس جت (Flexjet) سفارش 20 فروند از این هواپیماها، به ارزش 2.4 میلیارد دلار، را داده است.
واهانا (Vahana): شرکت ایرباس در نوامبر 2017 بیان کرد که آماده آزمایش واهانا است. واهانا هواپیمای برقی بدون خلبان برای جابه جایی مسافران در فضاهای شهری طراحی شده است.
منبع: کجارو / edition.cnn.com