حیدری: مربیگری را دوست دارم اما در مقطع اشتباهی سرمربی تیم ملی شدم، غریبه ها در ورزش تصمیم می گیرند

به گزارش مجله بای بلاگ، دارنده شش مدال کشتی آزاد دنیا و المپیک گفت: مربیگری را دوست دارم، اما در مقطع اشتباهی سرمربی تیم ملی شدم و هر چه خواستم از پیشنهاد یزدانی خرم عبور کنم، نشد.

حیدری: مربیگری را دوست دارم اما در مقطع اشتباهی سرمربی تیم ملی شدم، غریبه ها در ورزش تصمیم می گیرند

به گزارش خبرنگاران، علیرضا حیدری که میهمان دایره طلایی، ویژه برنامه مسابقات کشتی آزاد قهرمانی آسیا بود، در آغاز صحبت هایش درباره شکست های تکراری برخی کشتی گیران مقابل حریفان بنام شان گفت: قهرمانان ما وقتی در روزهای اوج شان هستند پتانسیل آنها باعث می گردد که نام شان سر زبان ها بیفتد، ولی واقعیت کشتی این است که شرایط کشتی، دو دو تا چهارتایی دارد که ما کشتی گیران اصطلاحاً می گوییم باید دفاع و حمله خوبی داشته باشیم. موقعیت ها را می شناسیم و موقع کشتی خیلی معلوم نیست که دست چه کسی قرار است بالا برود. باید لحظه ها را بشناسیم و بدون اشتباه کشتی بگیریم. وقتی بدون اشتباه کشتی بگیری، هر کسی که زرنگ تر بوده است و پتانسیل بیشتری دارد، نتیجه می گیرد. اینکه از قبل فکر کنید یک اسمی هست و همواره به او می بازی، این تکرار خیلی بد است. طبیعت کشتی مثل طبیعت روزگار است که بهار، تابستان، پاییز و زمستان دارد. هر کسی دوره ای دارد، انسان ها هم از این قاعده مستثنی نیستد. هر کسی که کوشش کند، نتیجه می گیرد.

اثرگذاری مهمترین کار یک قهرمان است

وی ادامه داد: بزرگ ترین اتفاقی که قهرمانان می توانند ایجاد نمایند، اثرگذاری است. کسانی که نامی از خود بر جای می گذارند براساس توانمندی شان است و این باعث می گردد آنها به کل کشتی ارزش بدهند و این برای مردم خاطره می گردد. این قشنگ است. اینکه فارغ از رنگ و نژاد و جغرافیا و... اثر جاویدانی از خود برجای بگذاریم، خوب است. این برد و باخت ها همواره هست. هر کسی هر کاری انجام می دهد باید به اثرگذاری فکر کند و تا وقتی که روزگار قهرمانی اش تمام می گردد به خودش افتخار کند. اینکه کسی آمده که اثر ویژه ای گذاشته و رفته است. خیلی ها مدال می گیرند و افتخار کسب می نمایند. برخی اوقات مدال می گیری و گاهی نمی گیری. مهمتر از هر چیزی آن اثرگذاری قهرمان است.

کسب نتیجه در قهرمانی آسیا باعث خودباوری تیم ملی می گردد

قهرمان سابق تیم ملی کشتی آزاد صدای هادی عامل را یکی از هویت های کشتی دانست، صدایی که مردم دوست دارند کشتی را با صدای او بشنوند چرا که گویی خودش کشتی می گیرد، فن می زند و فن می خورد و سپس با اشاره به مسابقات آسیایی تأکید کرد: در برخی اوزان، مسابقات آسیایی در کشتی ما مهم است. خصوصاً در وزن های پایین، چون خیلی از کشتی گیرانی که در اوزان سبک مدال کسب می نمایند در مسابقات دنیای هم مدال می گیرند. در اوزان بالا کشتی گیران ما یا بدون رقیب هستند و یا کم حریف دارند. اروپایی ها به دلیل ژنتیک شان در سنگین وزن بیشتر مدعی هستند. به هر شکل این پیروزیت ها در مسابقات قهرمانی آسیا باعث خودباوری بیشتر تیم می گردد.

مسائل موجود به خاطر غریبه بودن مدیران در ورزش است

سرمربی پیشین تیم ملی کشتی آزاد در خصوص اینکه گفته می گردد فضای ورزش کشور المپیکی نیست، اعلام کرد: ورزش ما در چند وقت گذشته محرومیت جودو، مهاجرت چند ورزشکار و... را دیده است. همه اینها از یک جایی ناشی می گردد. اگر ورزش دست ورزشی ها باشد و ورزش را به ورزشی ها بسپارند، برای مردم جالب تر است. برخی مواقع ورزشکار ما دنبال سکه و جایزه هست، در حالی که ورزشکاران باید ساپورت شوند که اصلاً به این چیزها فکر ننمایند. ورزشکار الگو می گردد و نوجوانان به او نگاه می نمایند و کسی که برای چیزهای کوچک تمنا کند، نمی تواند الگوی خوبی باشد. باید فارغ از جهت گیری سیاسی، به ورزش نگاه کرد. ورزش باید روی خط و خطوط خودش حرکت کند. اردوهای مان آن طوری که باید باشد، نیست. کسانی که دارند در ورزش تصمیم می گیرند، غریبه هستند. فوتبال ما هم همین مشکل را دارد. در خصوص انتخاب سرمربی تیم ملی باید رئیس فدراسیون تصمیم بگیرد، درحالی که دیدیم این طور نبود. غیرورزشی ها باید در خصوص مسائل کلان ورزش تصمیم بگیرند، نه جزئیات. هر کسی باید براساس تخصص خود عمل کند. وقتی قواره کسی کوچک است تصمیمات هم دچار مشکل می گردد.

می توانستم از خودم رکورد برجا بگذارم، اما ناراحت هم نیستم

حیدری در خصوص اینکه قبلاً گفته بود اگر ذهنیت امروزم را داشتم، شاید رنگ مدال های تان فرق می کرد.، توضیح داد: بله، همین طور است. کشتی گیر با دلش کشتی می گیرد. هر کسی با دلش کارش را در زندگی انجام دهد. کمترین نتیجه آن در کشتی، کسب مدال است. گاهی به خاطر جوانی کردن بود که در چارچوب حرکت نمی کردیم. گاهی حواشی ناخواسته و گاهی هم فضای حاکم بر ورزش را خوب حس نمی کردیم و به دلیل عدم تمرکز کافی، نتیجه نمی گرفتیم. آن روز یک جور فکر می کردم و امروز که از دنیای قهرمانی فاصله گرفتم و فیلم کشتی ام را می بینیم، فکر می کنم بهتر هم می شد نتیجه بگیرم. آن روز آنقدر عقلم می رسید. اگر امروز دوباره بخواهم آن فضا را تکرار کنم، نتیجه بهتری می گیرم و قطعاً هدف های بزرگ تری برای خودم می گذارم. برخی موقع ها به خاطر عدم بینش، قانع می شدم. من می توانستم رکورد از خودم بر جای بگذارم، اما امروز ناراحت هم نیستم، چون زندگی کردم. الان اگر در زمینه های دیگر کوشش می کنم، به خاطر آن چیزهایی است که در کشتی به دست نیاوردم و به آن چیزی که من را راضی می کرد، در کشتی نرسیدم. امیدوار هستم از اینجا به بعد زندگی ام طوری باشد که از خودم راضی باشم.

چند بار گریه کردم، آن هم بعد از سرود ایران

دارنده مدال برنز المپیک 2004 آتن تأکید کرد: من در زندگی ام چند بار گریه کردم. وقتی سرود کشورم نواخته می گردد، جزو معدود مواقعی است که چشمانم تر می گردد. نمی دانم چه حسی هست، اما این حس را از بچگی داشتم. ما ایرانی ها همه جای دنیا می رویم. حتی به شوخی عنوان می گردد، در بین اسکیموها هم می روی، ایرانی ها هستند! ایرانی ها با تعصب کشورشان را دوست دارند. امیدوارم همواره این حس ملی و عرق ملی باشد، مملکت مان را بسازیم و همه کنار هم باشیم.

به خاطر شرایط سبک وزن آسیا، قهرمانانی مدال دنیای دارند، اما قاره ای نه

وی در خصوص تفاوت میان سبک مبارزه کشتی گیران اوزان مختلف توضیح داد: سبک وزن تا میان وزن روی سرعت و تکنیک می چرخد. میان وزن قدرت و سرعت و تکنیک دارد و سنگین وزن تکنیک و قدرت می گردد و کمتر تحرک در آن هست. به خاطر اینکه آسیایی ها اصولاً زیاد سبک وزن دارند و تراکم نفرات در آن زیاد است. ما قهرمانان زیادی داشتیم از ایران که در آسیا نمی توانستند مدال بگیرند، اما در دنیای مدال می دریافتد.

هر چه سنگ انداختم، یزدانی خرم قبول کرد

وی به تجربه کوتاه مدت سرمربیگری اش در تیم ملی آزاد اشاره نمود و گفت: من دو سه ماه، مربی تیم ملی بودم. یک موقعی دوست داشتم مربیگری کنم، اما موقعی که من را وارد کردند، دوست داشتم کشتی بگیرم. یادم هست به دفتر یزدانی خرم رفتیم، می خواستم جوری برنامه ریزی کنم که کار جور نگردد و کشتی ام را بگیرم. هر چه سنگ انداختم یزدانی خرم قبول کرد. فکر می کنم زمان بدی برای ورود من بود. خودم که نگاه می کنم، براساس شرایطی که بود، می بینم نتیجه خوبی گرفتم. سنگین وزن ما فردین معصومی که او هم از قهرمانان خوب بود، با تایمازوف کشتی اش را با اختلاف واگذار می کرد، اما ما در تایم کوتاهی که کار کردیم، او در دنیای بهتر کشتی گرفت. مبارزه را برده بود، 2 بر صفر جلو بود، شاید یک مقدار راضی شد و تن به شکست داد. ابراهیمی هم کشتی لیگ را باخت، اما در باکو نایب قهرمان شد.

در آتن آماده تر از سیدنی نبودم، فقط راحت تر کشتی گرفتم

وی درباره بازی های المپیک گفت: پیک مسابقات هر رشته ای با هدف گذاری المپیک صورت می گیرد. خیلی از تیم ها بعد از المپیک خانه تکانی می نمایند و منحنی برنامه ریزی ها چهار ساله است. در کشور ما در هر دوره ریاست جمهوری، وزیر عوض می گردد. رئیس فدراسیون وسط دو تا المپیک می آید و به خاطر زمان بدی که مسئولیت را برعهده می گیرد، نتایج المپیک را معمولا گردن نمی گیرد. ممکن هم هست در المپیک بعدی هم عوضش نمایند. انتخاب رئیس فدراسیون باید از این المپیک تا المپیک بعدی باشد که مسئولیت کار را بر عهده بگیرد و نتواند بگوید این نتایج برای من نیست. دنیا چهار سال، چهار سال برنامه ریزی و انتخاب می نماید و نتایج المپیک برای شان خیلی اهمیت دارد. نتایج براساس عملکرد چهار ساله است. در المپیک همان کشتی گیران دنیای می آیند، فقط بار روحی المپیک بالاست. استرس گاهی باعث می گردد نتیجه نگیری. من در المپیک اول (2000 سیدنی) که کشتی گرفتم، به لحاظ بدنی خیلی آماده بودم. در المپیک دوم (2004 آتن) آماده تر از سیدنی نبودم، فقط راحت کشتی گرفتم. 70 درصد آمادگی جسمانی در کنار سبکی روح و روان می تواند آدم را به مدال برساند. گاهی آنقدر در تمرین سنگین کار می کنیم که دیگر روحیه جنگیدن نداریم. باید واقع بینانه به آن نگاه کنیم، نه زیاد و نه کم تمرین کنیم. پیک آمادگی قهرمانان باید در المپیک باشد. اضافه تر و کمتر کار را خراب می نماید. به دست آوردن آن نقطه، هنر می خواهد. بحث تغذیه، روانشناس، در نقطه ای به اجماع برسند و ورزشکار در بهترین حالتش در مسابقه می آید. چون هدف گذاری مان درست نیست، گاهی جوری خودمان را مهیا می کنیم که آن روز، روز خوب مان نیست.

من باشم حتماً مسابقه انتخابی می گذارم

دارنده شش مدال دنیای و المپیک در خصوص مدل انتخاب کشتی گیران تیم ملی، گفت: من نظر خودم را می گویم. اگر قرار است انتصاب باشد باید اعلام گردد و اگر انتخاب، باز هم اعلام گردد. تکلیف باید روشن باشد. مشکل این است که هیچ اعلامی نداریم، گاهی انتخاب می کنیم و گاهی انتصاب. من خودم باشم انتخابی می گذارم و نظرم روی این موافق است. البته یک اختیاری مربی دارد که می تواند انتصاب کند. وقتی انتخاب در کار باشد، کشتی گیر می بازد باید برود و سال دیگر بیاید. در شرایط فعلی فکر می کنم باید اعلام گردد چه کار می خواهند بنمایند و قاعده انتخاب تیم ملی را معین نمایند. ممکن است برخی اوزان انتصاب شوند و برخی انتخاب، اما اگر اعلام نگردد، سردرگمی ایجاد می گردد. قانون بد از بی قانونی بهتر است.

به نظر من کسی که سهمیه می گیرد، باید به المپیک برود

حیدری ادامه داد: ما هم در دوره کشتی گیری مان این شرایط را تجربه کردیم. روزهایی که انتخاب نمی شدیم و تکلیف مان معین نبود، کار خیلی سخت بود. گاهی احساس می کنی چرا باید سهمیه بگیری وقتی قرار نیست خودت بروی. عِرق ملی یک طرف و خودت را سرباز تیم ملی می دانی اما گاهی این فکر که من وزن کم کنم و در کوران باشم و یکی استراحت کند، ناراحت نماینده است. اینکه فکر کنی ممکن است آسیب ببینی. به نظرم وجود یک قاعده برای همه، بهترین حالت ممکن است. من نظرم این است کسی که سهمیه می گیرد به المپیک برود.

رفتن به المپیک جشن ندارد، کشتی مدال می خواهد

دارنده شش مدال کشتی دنیا و المپیک در پاسخ به این سؤال که فکر می نماید تیم ملی کشتی آزاد با سهمیه کامل به المپیک می رود، گفت: سهمیه که طبیعتاً باید بگیریم. در 97 کیلوگرم نفر خاصی را ندیدم. فکر می کنم سهمیه بگیرند. 125 کیلوگرم که سهمیه گرفت. در 65 کیلوگرم یک مقدار کار سخت است. در وزن 74 کیلوگرم هم نفراتی که در دنیا شاخص هستند سهمیه دریافتد و کشتی گیران ما می توانند سهمیه بگیرند. مهم این است که در المپیک مدال بگیریم. در کشتی سهمیه دریافت خیلی مهم نیست، مدال المپیک مهم است. رفتن به المپیک جشن نمی خواهد، باید به آنها امکانات داد و توقع مدال داشت.

کشتی گیری که فقط به خاطر پول در لیگ کشتی بگیرد، آسیب می بیند

علیرضا حیدری در خصوص رقابت های لیگ برتر اعلام کرد: لیگ برای کشتی ما ضروری است، به دلیل اینکه امروز دنیا ارتباطات است. فضای مجازی، تبلیغات و اسپانسر اهمیت دارد. سالن ها خالی باشد، ارزشی ندارد. اگر کشتی گیر به خاطر پول کشتی بگیرد، درست نیست. یعنی اینقدر در مضیقه باشد که کشتی بگیرد، درست نیست. از جهتی کشتی گیر باید در زمان هایی وارد این مسابقات گردد که به عنوان یک مسابقه تدارکاتی به آن نگاه کند و هم از آن استفاده کند و هم نفع اقتصادی ببرد، ولی گاهی کشتی گیر ما چون فقط برای پول کشتی می گیرد، آسیب هم می بیند. من فکر می کنم اگر مثلاً کشتی گیرانی که در سطح ملی هستند، یک طوری مسابقه دهند که هم تمرینات شان را دنبال نمایند، هم آسیب نبینند و هم وزن کم کردن متوالی نداشته باشند و پول شان را هم بگیرند، لیگ خیلی هم خوب است. در لیگ جوان ترها هم می توانند مقابل بزرگان کشتی بگیرند و ترس شان از قهرمانان دنیا می ریزد. اگر هدف پیشرفت باشد، منافع اقتصادی هم هست. من با ماهیت لیگ مسئله ای ندارم، فقط زمان بندی آن اهمیت دارد. قهرمانان بزرگ هم باید شرکت نمایند تا منافع اسپانسر تأمین گردد. قهرمانان بزرگ را کنار بکشیم، لیگ دیگر ماهیتی ندارد. از یک طرف هم منافع اسپانسر تأمین گردد و هم کشتی گیر ملی آسیب نبیند.

حیدری شجاعت و همه چیزش را از کشتی یاد گرفته

وی در سرانجام صحبت هایش گفت: همواره به جامعه کشتی دین دارم. شاید زمان ما توجه اقتصادی در کشتی نبود. علیرضا حیدری اگر یک روز پیروز گردد، کشتی او را ساخته است. حیدری شجاعت و همه چیزش را در کشتی یاد گرفته است. گاهاً ما در فضایی که کشتی برای ما فراهم می نماید، به نقطه ای که می خواهیم نمی رسیم، اما کشتی بستری را می سازد که مهارت هایی به دست آوریم که با آنها زندگی کنیم. من همواره دوست دارم از جامعه ای که در آن زندگی کردم، خبرهای پیروزیت آمیز بشنوم و پیروزیت جامعه ام را ببینم. امیدوارم ورزش ما در المپیک نتیجه بگیرد و جوانان ما براساس کوشش به آنچه استحقاق دارند، برسند. خوشحالی ما این است که بچه ها را روی سکوی رفیع المپیک ببینیم.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

منبع: خبرگزاری تسنیم
انتشار: 1 شهریور 1400 بروزرسانی: 1 شهریور 1400 گردآورنده: buy-blog.ir شناسه مطلب: 912

به "حیدری: مربیگری را دوست دارم اما در مقطع اشتباهی سرمربی تیم ملی شدم، غریبه ها در ورزش تصمیم می گیرند" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "حیدری: مربیگری را دوست دارم اما در مقطع اشتباهی سرمربی تیم ملی شدم، غریبه ها در ورزش تصمیم می گیرند"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید