نوروز در هندوستان - مجله بای بلاگ

برای دیدن تاج محل و مجسمه های بودا، تور دهلی ما را تجربه کنید.

به گزارش خبرنگاران، حیدر شهریار نقوی در یادداشتی با عنوان جشن نوروز در پاکستان و هند (منتشرشده در شماره مهر و آبان 1350 مجله آنالیز های تاریخی) از جشن نوروز در میان بابُریان هندوستان (امپراتوری پارسی مآب و پارسی زبان با سنت ترکی-مغولی و مسلمان با فرهنگی ایرانی در شبه قاره هند که در 1526 میلادی بنیان گذاشته شد و در 1858 میلادی فروپاشید) چنین نوشته است: نوروز و نوبهاری و دلبری خوش است/ بابر به عیش کوش که عالم دوباره نیست

این سروده بابُر، پایه گذار سلسله بابریان هندوستان، گویای علاقه او به نوروز است. در دربار سلاطین گورگانی بابری جشن نوروز باشکوه برگزار می شد. در دوران اکبرشاه، هجده روز جشن و شادمانی و آذین بندی و ردوبدل کردن هدایا و انجام دادن کارهای عام المنفعه رواج داشت. پس از او فرزندش، نورالدین دنیاگیر، که بر قلمرو وسیعی از هند و پاکستان حکم می راند، برپایی مراسم نوروز را ادامه داد؛ هجده روز جشن و شادمانی با برگزاری جشن شرف در روز نوزدهم انتها می گرفت. همسر او، ملکه نوردنیا، که ایرانی بود، هنگام نوروز از منجمان رنگ سال را جویا می شد و تمام دیوارهای قصر و پرده ها و فرش ها و پوشش فیل ها را به همان رنگ می آراست. در زمان فرزند او، شاه دنیا، سلطانی که دستور ساختِ تاج محل را داد، نوروز با جلالی بسیار برگزار می شد. او برای جلوس بر تخت طاووس، که برای ساختِ آن هزینه بسیار شده بود، روز نوروز را انتخاب کرد و شاعران برای آن روز، قصیده ها نوشتند. برپایی مراسم نوروز تقریبا تا زمان آخرین پادشاه بابُر ادامه داشت.

منبع: صفحه گروه واژه گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی