گردشگری اقلیم های در خطر
به گزارش مجله بای بلاگ، گردشگری اقلیم های در خطر به نوعی از گردشگری گفته می گردد که به منظور بازدید و گشت و گذار در اقلیم های در خطر نابودی باشد. مخصوصا اقلیم هایی که در اثر گرمایش زمین از بین بروند. با خبرنگاران همراه باشید تا نگاهی بر این نوع گردشگری مجذوب کننده داشته باشیم.
آیا می خواهید در آلپ اسکی کنید، به دیدن یخچال هایی که پارک ملی یخچال های طبیعی نامش را از آن ها گرفته بروید یا در منطقه ها مرجانی و رنگارنگ Great Barrier به غواصی بپردازید؟ اگر اینطور است پس بهتر است عجله کنید چرا که با توجه به گرمایش زمین این مقاصد گردشگری و مشابه هایشان در خطر نابودی هستند.
آگاهی از تهدیدهای رو به رشد که متوجه محیط زیست هستند باعث شده موج جدیدی در صنعت گردشگری پدیدار گردد که با نام های سفر تغییر اقلیم، مشاهده تغییرات اقلیمی، سفر گرمایش زمین یا حتی گردشگری روز جزا! معروفیت یافته است. با توجه به این که بسیاری از مقاصد گردشگری طبیعت در حال نابودی هستند، مسافران زیادی عجله دارند پیش از ناپدید شدن این مقاصد از آن ها بازدید نمایند. اما به علت همین موضوع، ممکن است خود این گردشگری باعث تشدید خطر گردد. کربنی که بخاطر پروازها، اتومبیل های کرایه ای و فعالیت های دیگر گردشگری وارد این منطقه ها می گردد حتی می تواند این تغییر اکوسیستم را شتاب بخشد.
این مساله باعث به وجود آمدن یک درگیری ذهنی اخلاقی برای گردشگرانی شده که می خواهند دنیا را بدون آسیب رساندن به آن دیدن نمایند. آیا سود این نوع سفر بر اثرش بر روی طبیعت فزونی دارد؟ برای تصمیم اینکه آیا باید به یک منطقه در خطر رفت یا نه چه سوالاتی باید مطرح شوند؟ و البته اگر خواستیم به این سفر برویم، چه کنیم که کمترین اثر را بر روی طبیعت بگذاریم؟
مقاصد در حال ناپدید شدن
گرمایش زمین مکان های کمی را در دنیا بدون تاثیر گذاشته است. افزایش دمای هوا باعث کاهش فراوری شربت افرا در ورمنوت و کوتاه شدن فصل اسکی در کوه های راکی شده است. آب شدن کوه های یخی و بالا آمدن سطح اقیانوس ها باعث شده سرزمین های پستی مثل بنگلادش، هلند و جزیره تاوالو در اقیانوس آرام در خطر سیل قرار گیرند. حتی طوفان های سنگین اخیر استان نیواورلئان و افزایش پدیده ال نینو El Nino را نیز به گرمایش زمین نسبت داده اند.
آیا باید به این مکان ها برویم؟
مسافران فشاری قابل درک را برای دیدن سریع این مقاصد قبل از تغییر همیشگی شان احساس می نمایند. اما آیا این مسافران نقشی در پیشرفت این مشکل دارند؟ بر طبق گفته سازمان دنیای گردشگری، در حال حاضر گردشگری مقصر 5 درصد از آلودگی CO2 در دنیا هستند. این صنعت هر روز در حال رشد است. در جهت حفظ زیباترین منطقه ها طبیعی کره زمین، مسافرین مسئولیت پذیر باید کوشش نمایند اثرشان را بر طبیعت در نظر بگیرند. مهم ترین نکته در این کوشش پرسش این سوال است که آیا اصلا ضروری است به آن جا برم؟
برای پاسخ به این پرسش گردشگران باید عوامل مختلفی را در نظر بگیرند. در این جهت اولین نکته راستا دسترسی به مقصد است. اگر می خواهید از فرودگاه لس آنجلس به تپه های مرجانی Great Barrier استرالیا با یک بلیط رفت و برگشت بروید، باید حدود 24150 کیلومتر را پرواز کنید. سفری که باعث فراوری تقریبا 2 تن CO2 برای هر مسافر می گردد.
این آمار را ردپای کربن یعنی شرکتی می دهد که تخصص در محاسبه و جبران کربن فراوری شده دارد. اگر می خواهید یک سفر طولانی را در زمان کوتاهی بروید، به این فکر کنید که ارزش فراوری و به جای گذاشتن این حجم سنگین کربن را دارد یا نه.
بعلاوه در نظر داشته باشید که بعضی از مقاصد طبیعی به مقدار گرمایش زمین، در خطر ازدحام بیش از حد قرار دارند. منطقه Costa del Sol در اسپانیا که زیاد از حد رشد کرده، مجموعه معابد Angkor Wat در کامبوج و البته جزایر شنماینده گالاپاگوس فقط چند نمونه از مقاصدی هستند که ردپای گردشگران می تواند به قیمت تخریب همیشگی آن ها گردد.
از طرف دیگر گردشگری می تواند همینطور که مضر باشد، مفید نیز باشد. در بسیاری از مکان های دنیا، گردشگری خونی است در رگ اقتصاد منطقه و باعث می گردد سازمان های بومی بودجه کافی جهت محافظت از منطقه زیبا و میراث فرهنگیشان را داشته باشند. بعضی از گردشگران پا را از تامین دلار برای منطقه فراتر گذاشته و در پروژه های حفاظتی شرکت می نمایند که تاثیر مستقیمی در مقاصد سفر آن ها دارد.
در نهایت بعضی از گردشگران با آگاهی بیشتری از منطقه ها در خطر به خانه باز می گردند. این آگاهی انگیزه ای ایجاد می نماید برای کاهش آلودگی زمین که در بلند مدت باعث کاهش تن های زیادی از کربن می گردد.
چند هدایت جهت سفر مسئولانه
- در سفرتان شرکت در یکی از برنامه های محافظت از محیط زیست یا یک برنامه آموزشی را در نظر بگیرید که باعث گردد بیشتر با آن مقصد گردشگری آشنا شوید.
- اگر می توانید به مقصد خود مستقیما پرواز کرده یا سعی کنید کربن فراوریی سفرتان جبران گردد.
- متولی تور یا خط کروز خود را با دقت انتخاب کنید. از آن ها بپرسید: گروه ها چند نفره هستند؟ شرکتشان چه اقداماتی در جهت سفر بدون آلودگی انجام داده؟ چه پیش گیری هایی می توان در جهت جلوگیری از آسیب به مقصد انجام داد و البته این که شرکت گردشگری چه تعاملی با بومی های منطقه دارد.
- مشابه به مورد قبل، اگر خودتان سفرتان را برنامه ریزی می کنید کوشش کرده در انتخاب هتل، روش های حمل و نقل و ... محیط زیست را در نشر بگیرید. آیا می توانید به جای رانندگی با دوچرخه یا پیاده جا به جا شوید؟ اگر اجبار به استفاده از اتومبیل دارید کم مصرف ترین اتومبیل ممکن را انتخاب کنید. هتل هایی را برگزینید که برنامه های تصفیه و بازیافت داشته یا از انرژی های سبز استفاده می نمایند. هتل های با مالکیت محلی را برگزینید.
- با ماندن در راستا های تعیین به بومی ها و طبیعت احترام بگذارید. زباله را هر جایی نیاندازید. بعضی از منطقه ها آنقدر شنماینده هستند که فقط راه رفتن بر روی چمن یا لمس یک مرجان باعث تخریب همیشگی شان می گردد.
- به جای سفر های کوتاه، سعی کنید طول راستا را در سفر های طولانی تر بپیمایید.
در نهایت به یاد داشته باشید که سبز زندگی کردن در خانه هم همین قدر بر روی طبیعت اثر دارد.
نظر شما خبرنگارانیی های عزیز چیست؟ آیا راه حل دیگری برای این مشل دارید؟
منبع: کجارو / independenttraveler.com