دعای یستشیر؛ سفارشی از پیامبر (ص) به حضرت علی (ع) - مجله بای بلاگ

از پروفایل اینستاگرام behrouz azand دیدن نمایید.

به گزارش خبرنگار حوزه معارف اسلامی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری خبرنگاران، سال جاری در حالی وارد ماه مبارک رمضان شدیم که به دلیل جلوگیری از شیوع ویروس کرونا برگزاری مراسم ها و تجمعات در مساجد، هیئت ها و اماکن مذهبی ممنوع بود. این ممنوعیت توفیق عبادت ها و اعمال جمعی را از مردم سلب نموده است. در این شرایط بسکمک از مراسم ها و برنامه های مذهبی برای جامعه دیندار ایران اسلامی به صورت مجازی اجرا و پیگیری می گردد. گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری خبرنگاران بنا دارد در پرونده مناجات نامه به آنالیز ادعیه و مناجات ویژه ماه پرفضیلت رمضان بپردازد.

دعای یستشیر از جمله ادعیه سفارش شده از ناحیه معصومین عظیموار است که در کتاب شریف مفاتیح الجنان هم به آن اشاره شده است. این دعا را پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله به امیرالمومنین علیه السلام آموختند.

تاریخچه دعای یستشیر

در مورد تاریخچه این دعا سیدابن طاووس در کتاب مهج الدعوات از امیرالمؤمنین (علیه السلام) نقل نموده: حضرت رسول (صلی الله علیه وآله) این دعا را به من تعلیم داد و امر فرمود آن را درهرحال و برای هر سختی و آسانی بخوانم و نیز آن را به جانشین خود تعلیم دهم و خواندن این دعا را ترک نگویم تا حق تعالی را دیدار کنم؛

و نیز فرمود: یا علی این دعا را هر صبح و هر شام بخوان زیرا که گنجی از گنج های عرش الهی است.

همچنین اُبَی بن کعب، به پیشگاه حضرت رسول (صلی الله علیه وآله) التماس کرد که آن حضرت فضیلت این دعا را بیان نماید، حضرت اندکی از ثواب بسیار آن را بیان فرمود؛ هرکه می خواهد به کتاب مهج الدعوات مراجعه نماید.

علت نام گذاری دعای یستشیر

سید بن طاووس نامی را برای این دعا ذکر ننموده، اما محدث قمی در مفاتیح الجنان از آن با عنوان دعای یستشیر یاد نموده است.

گفته شده نام این دعا از عبارت وَلا خَلْقٍ مِنْ عِبادِهِ یسْتَشیرُ در فراز ابتدایی آن گرفته شده است.

در برخی چاپ های مهج الدعوات، این دعا با نام دُعاء علی عَلَّمَهُ لِسَلْمان (دعایی که علی به سلمان آموخت) معرفی شده و در برخی کتب دعا نیز دعای امام علی نام گرفته است.

دعای یستشیر با صدای حاج منصور ارضی

متن و ترجمه دعا این است:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِى لَاإِلٰهَ إِلّا هُوَ الْمَلِکُ الْحَقُّ الْمُبِینُ ، الْمُدَبِّرُ بِلا وَزِیرٍ ، وَلَا خَلْقٍ مِنْ عِبادِهِ یَسْتَشِیرُ ، الْأَوَّلُ غَیْرُ مَوْصُوفٍ ، وَالْباقِى بَعْدَ فَناءِ الْخَلْقِ، الْعَظِیمُ الرُّبُوبِیَّةِ ، نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرَضِینَ وَفاطِرُهُما وَمُبْتَدِعُهُما ، بِغَیْرِ عَمَدٍ خَلَقَهُما وَفَتَقَهُما فَتْقاً ، فَقامَتِ السَّمَاوَاتُ طائِعاتٍ بِأَمْرِهِ ، وَاسْتَقَرَّتِ الْأَرَضُونَ بِأَوْتادِها فَوْقَ الْماءِ ، ثُمَّ عَلا رَبُّنا فِى السَّمَاوَاتِ الْعُلىٰ ، ﴿الرَّحْمٰنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوىٰ ، لَهُ ما فِى السَّمَاوَاتِ وَما فِى الْأَرْضِ وَما بَیْنَهُما وَما تَحْتَ الثَّرىٰ﴾؛

ستایش خدا را که معبودی جز او نیست، آن فرمانروای بر حق آشکار، تدبیرگر هستی بی آنکه او را وزیری باشد و یا با آفریده ای از بندگانش مشورت نماید، آغازی است که در وصف نگنجد و پابرجاست پس از فنای آفریدگان، پروردگاری اش بس عظیم است، روشنایی آسمان ها و زمین ها و آفریننده و پدیدآورنده آن دو است، آسمان و زمین را بی ستون آفرید و از هم گگرددشان گگرددنی چشمگیر، پس آسمان ها به فرمان او بر پا شدند و زمین ها با کوه هایشان بر فراز آب جا گرفت، سپس بلندی گرفت پروردگار ما در آسمان های بلند، خدای بخشاینده بر فرمانروایی هستی چیره گشت، تنها از آن اوست آنچه در آسمان ها و زمین است و هر آنچه بین آن دو و آنچه زیر خاک است؛

فَأَنَا أَشْهَدُ بِأَنَّکَ أَنْتَ اللّٰهُ لَارافِعَ لِما وَضَعْتَ ، وَلَا واضِعَ لِما رَفَعْتَ ، وَلَا مُعِزَّ لِمَنْ أَذْلَلْتَ ، وَلَا مُذِلَّ لِمَنْ أَعْزَزْتَ ، وَلَا مانِعَ لِما أَعْطَیْتَ ، وَلَا مُعْطِىَ لِما مَنَعْتَ ،

پس من شهادت می دهم که تنها تویی خدا، بالابرنده ای برای آنچه بر زمین نشاندی نیست و نه زمین زننده ای برای آنچه بالا بردی و نه عزّت بخشی آن را که تو خوارش کردی و خوارکننده ای نیست آن را که تو عزیز نمودی و بازدارنده ای برای آنچه عطا کردی نیست و نه عطاکننده ای برای آنچه دریغ کردی

وَأَنْتَ اللّٰهُ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ ، کُنْتَ إِذْ لَمْ تَکُنْ سَماءٌ مَبْنِیَّةٌ ، وَلَا أَرْضٌ مَدْحِیَّةٌ ، وَلَا شَمْسٌ مُضِیئَةٌ ، وَلَا لَیْلٌ مُظْلِمٌ ، وَلَا نَهارٌ مُضِىءٌ ، وَلَا بَحْرٌ لُجِّیٌّ ، وَلَا جَبَلٌ رَاسٍ ، وَلَا نَجْمٌ سارٍ ، وَلَا قَمَرٌ مُنِیرٌ ، وَلَا رِیحٌ تَهُبُّ ، وَلَا سَحَابٌ یَسْکُبُ ، وَلَا بَرْقٌ یَلْمَعُ ، وَلَا رَعْدٌ یُسَبِّحُ ، وَلَا رُوحٌ تَنَفَّسُ ، وَلَا طَائِرٌ یَطِیرُ ، وَلَا نَارٌ تَتَوَقَّدُ ، وَلَا ماءٌ یَطَّرِدُ ،

و تویی خدا، معبودی جز تو نیست، تو بودی آنگاه که نه آسمانی بنا شده بود و نه زمینی گسترانیده و نه خورشیدی تابان و نه شبی تاریک و نه روزی فروزان و نه دریایی خروشان و نه کوهی راسخ و نه ستاره ای روان و نه ماهی تابنده و نه بادی وزان و نه ابری پرباران و نه برقی درخشان و نه صاعقه ای تسبیح گویان و نه روحی دم زنان و نه پرنده ای پران و نه آتشی فروزان و نه آبی روان بوده باشند،

کُنْتَ قَبْلَ کُلِّ شَىْءٍ ، وَکَوَّنْتَ کُلَّ شَىْءٍ ، وَقَدَرْتَ عَلىٰ کُلِّ شَىْءٍ ، وَابْتَدَعْتَ کُلَّ شَىْءٍ ، وَأَغْنَیْتَ وَأَفْقَرْتَ، وَأَمَتَّ وَأَحْیَیْتَ ، وَأَضْحَکْتَ وَأَبْکَیْتَ؛ وَعَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَیْتَ ، فَتَبارَکْتَ یَا اللّٰهُ وَتَعالَیْتَ ،

پیش از هر چیز بودی و همه چیز را پدید آوردی و بر هر چیز توانا بودی و همه چیز را نو آفریدی و توانگر نمودی و ناتوان ساختی و میراندی و زنده نمودی و خنداندی و گریاندی؛ و بر فرمانروایی هستی چیره گشتی، پس خجسته بودی، ای خدا و بلندی گرفتی،

أَنْتَ اللّٰهُ الَّذِى لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ الْخَلَّاقُ الْمُعِینُ ، أَمْرُکَ غالِبٌ ، وَعِلْمُکَ نافِذٌ ، وَکَیْدُکَ غَرِیبٌ ، وَوَعْدُکَ صَادِقٌ ، وَقَوْلُکَ حَقٌّ ، وَحُکْمُکَ عَدْلٌ ، وَکَلامُکَ هُدىً ، وَوَحْیُکَ نُورٌ ، وَرَحْمَتُکَ واسِعَةٌ ، وَعَفْوُکَ عَظِیمٌ ، وَفَضْلُکَ کَثِیرٌ ، وَعَطاؤُکَ جَزِیلٌ ، وَحَبْلُکَ مَتِینٌ ، وَ إِمْکانُکَ عَتِیدٌ، وَجَارُکَ عَزِیزٌ ، وَبَأسُکَ شَدِیدٌ ، وَمَکْرُکَ مَکِیدٌ ،

تویی خدایی که معبودی جز تو نیست، آفریننده کمک رسانی که فرمانت چیره و علمت نافذ و نیرنگت شگفت و وعده ات راست و گفته ات حق و داوری ات دادگرانه و سخنت هدایتگر و پیامت نور و رحمتت فراگیر و گذشتت عظیم و بخششت بسیار و عطایت فراوان و ریسمانت راسخ و کمک ات فراهم و پناهنده ات عزتمند و عذابت سخت و نیرنگت زیرکانه است،

أَنْتَ یَا رَبِّ مَوْضِعُ کُلِّ شَکْوىٰ؛ وَحاضِرُ کُلِّ مَلَاً ، وَ شاهِدُ کُلِّ نَجْوىٰ ، مُنْتَهىٰ کُلِّ حاجَةٍ ، مُفَرِّجُ کُلِّ حُزْنٍ ، غِنىٰ کُلِّ مِسْکِینٍ ، حِصْنُ کُلِّ هَارِبٍ ، أَمانُ کُلِّ خَائِفٍ ، حِرْزُ الضُّعَفاءِ ، کَنْزُ الْفُقَرَاءِ ، مُفَرِّجُ الْغَمَّاءِ ، مُعِینُ الصَّالِحِینَ ، ذٰلِکَ اللّٰهُ رَبُّنا لَاإِلٰهَ إِلّا هُوَ ،

تو ای پروردگار من آستانت صندلی هر شکایتی است؛ و خود حاضر در هر جماعتی و گواه هر گفتگوی نهانی، نهایت هر حاجتی، شادی بخش هر اندوهگین، توانگری هر بر خاک نشسته ای، دژ راسخ هر گریزانی، امان هر هراسانی، نگاهدار ناتوانی، گنجینه تهیدستانی، غم زدای غم زدگانی، پشتیبان شایستگانی، آن است خدا، پروردگار ما، معبودی جز او نیست،

تَکْفِى مِنْ عِبادِکَ مَنْ تَوَکَّلَ عَلَیْکَ ، وَأَنْتَ جَارُ مَنْ لاذَبِکَ وَتَضَرَّعَ إِلَیْکَ ، عِصْمَةُ مَنِ اعْتَصَمَ بِکَ ، ناصِرُ مَنِ انْتَصَرَ بِکَ ، تَغْفِرُ الذُّنُوبَ لِمَنِ اسْتَغْفَرَکَ ، جَبَّارُ الْجَبَابِرَةِ ، عَظِیمُ الْعُظَمَاءِ؛ کَبِیرُ الْکُبَراءِ ، سَیِّدُ السَّادَاتِ ، مَوْلَى الْمَوَالِى ، صَرِیخُ المُسْتَصْرِخِینَ ، مُنَفِّسٌ عَنِ الْمَکْرُوبِینَ ، مُجِیبُ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ ، أَسْمَعُ السَّامِعِینَ ، أَبْصَرُ النَّاظِرِینَ ، أَحْکَمُ الْحَاکِمِینَ ، أَسْرَعُ الْحَاسِبِینَ ، أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ ، خَیْرُ الْغَافِرِینَ ، قَاضِى حَوائِجِ الْمُؤْمِنِینَ ، مُغِیثُ الصَّالِحِینَ ،

کفایت می کنی از بندگانت آن را که بر تو توکل کند و تویی پناه آن که به تو پناه آورد و به درگاهت زاری نماید، نگهدار کسی که به دامن تو چنگ زند، یار آن که از تو کمک جوید، می آمرزی گناهان آن را که از تو آمرزش خواهد، جبّار جبّارانی، عظیم عظیمان؛ سرور سروران، آقای آقایان، سرآمد مولایان، دادرس دادخواهان، گره گشای گرفتاران، اجابت کننده دعای بیچارگان، شنواترین مستمعین، بیناترین بینندگان، داورترین داوران، سریع ترین حسابرسان، مهربان ترین مهربانان، بهترین آمرزندگان، برآورنده حاجات مؤمنان، فریادرس نیکان،

أَنْتَ اللّٰهُ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ رَبُّ الْعالَمِینَ ، أَنْتَ الْخالِقُ وَأَنَا الْمَخْلُوقُ ، وَأَنْتَ الْمَالِکُ وَأَنَا الْمَمْلُوکُ ، وَأَنْتَ الرَّبُّ وَأَنَا الْعَبْدُ ، وَأَنْتَ الرَّازِقُ وَأَنَا الْمَرْزُوقُ؛ وَأَنْتَ الْمُعْطِى وَأَنَا السَّائِلُ ، وَأَنْتَ الْجَوادُ وَأَنَا الْبَخِیلُ ، وَأَنْتَ الْقَوِىُّ وَأَنَا الضَّعِیفُ ، وَأَنْتَ الْعَزِیزُ وَأَنَا الذَّلِیلُ ، وَأَنْتَ الْغَنِىُّ و أَنَا الْفَقِیرُ ، وَأَنْتَ السَّیِّدُ وَأَنَا الْعَبْدُ ، وَأَنْتَ الْغافِرُ وَأَنَا الْمُسِىءُ ،وَأَنْتَ الْعَالِمُ وَأَنَا الْجَاهِلُ ، وَأَنْتَ الْحَلِیمُ وَأَنَا الْعَجُولُ ، وَأَنْتَ الرَّحْمٰنُ وَأَنَا الْمَرْحُومُ ، وَأَنْتَ الْمُعافِى وَأَنَا الْمُبْتَلىٰ ، وَأَنْتَ الْمُجِیبُ وَأَنَا الْمُضْطَرُّ ،

تویی خدا، معبودی جز تو نیست، پروردگار جهانیان، تویی آفریدگار و من آفریده و تویی مالک و من مملوک و تویی پروردگار و من بنده و تویی روزی دهنده و من روزی خوار؛ و تویی بخشنده و من سائل و تویی دارای جود و من بخیل و تویی توانمند و من ناتوان و تویی عزّتمند و من خوار و تویی بی احتیاج و من تهیدست و تویی آقا و من بنده و تویی آمرزنده و من بدکار و تویی دانا و من نادان و تویی بردبار و من شتاب زده و تویی رحم کننده و من رحم شده و تویی عافیت بخش و من بلازده و تویی اجابت کننده و من ناچار و پریشان

وَ أَنَا أَشْهَدُ بِأَنَّکَ أَنْتَ اللّٰهُ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ ، الْمُعْطِى عِبادَکَ بِلا سُؤالٍ؛ وَأَشْهَدُ بِأَنَّکَ أَنْتَ اللّٰهُ الْواحِدُ الْأَحَدُ الْمُتَفَرِّدُ الصَّمَدُ الْفَرْدُ وَ إِلَیْکَ الْمَصِیرُ ، وَصَلَّى اللّٰهُ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَیْتِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ ، وَاغْفِرْ لِى ذُنُوبِى ، وَاسْتُرْ عَلَىَّ عُیُوبِى، وَافْتَحْ لِى مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَرِزْقاً وَاسِعاً یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعالَمِینَ، وَحَسْبُنَا اللّٰهُ وَنِعْمَ الْوَکِیلُ ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.

و گواهی می دهم که تویی خدا، معبودی جز تو نیست، عطابخش بندگانی بدون درخواست ایشان؛ و گواهی می دهم تویی خدای یگانه یکتای بی همتای بی احتیاج تک و بازگشت همه به سوی تو است، خدایا بر محمّد و اهل بیت پاک و پاکیزه اش درود فرست و گناهانم را بیامرز و بر من بپوشان کاستی هایم را و از پیشگاهت برای من رحمت و روزی فراوان بگشا، ای مهربان ترین مهربانان و سپاس خدا را پروردگار جهانیان و خدا ما را بس است و چه نیکو وکیلی است و جنبش و نیرویی نیست جز به عنایت خدای والای عظیم.

4139/