علیرضا بیرانوند، غولی که به شیشه برنمی شود! - مجله بای بلاگ

خبرنگاران؛ احسان محمدی- فوتبال گاهی عجیب شبیه سیاست می شود. هیچ چیز در آن تضمین ندارد. کسی که فکر می کنی تا ابد به تو وفادار می ماند ممکن است یکدفعه آنقدر پوست بیندازد که به عضوی از جریان رقیب بیشتر شبیه شود. ستاره ها رنگ عوض می نمایند، وفادار نمی مانند، به سرعت محبوب می شوند، در پلک به هم زدنی مغضوب و در آخر می توانند همه را غافلگیر نمایند.

دیوید بکام بت طرفداران منچستریونایتد بود اما وقتی مقابل آرسنال اشتباه کرد و خطایش را نپذیرد مورد غضب سرمربی نهاده شد. سرالکس فرگوسن در کتابش نوشت دیوید تنها شاگرد من بود که شهرت را به فوتبال ترجیح داد. اظهارنظری کنایه آمیز و گزنده.

بعد از آن دعوای مشهور در رختکن که پرتاب یک لنگه کفش باعث شکافته شدن ابروی بکام شد، فرگوسن تصمیم به فروش او گرفت. چرا؟ خودش می نویسد: لحظه ای که بازیکنان فکر نمایند از سرمربی بزرگتر هستند، باید باشگاه را ترک نمایند. همواره گفته ام زمانی که مربی اقتدار خود را از دست دهد دیگر تیمی نخواهد داشت و این بازیکنان هستند که آن را می گردانند. این زمانی است که دیگر کارتان تمام است.

علیرضا بیرانوند شماره یک تیم ملی است. یک هیولا درون دروازه. شاید بشود گفت مشهورترین دروازه بان حال حاضر آسیا. کسی که پنالتی رونالدو را در جام جهانی مهار نموده به این زودی ها از یاد نمی رود. اما او با کالدرون به مشکل خورده است. دیروز اختلاف آنقدر بالا گرفت که عصبانی به دفتر باشگاه رفت و عصبانی از آن خارج شد. این نخستین بار نیست که به خشم می آید. تجربه نشان می دهد همانقدر که سریع عصبانی می شود، سریع هم آرام اش می گیرد. شبیه جمله مشهور بین عموم ایرانیان: چیزی توی دلش نیست!

همه چیز زیر سر بوژیدار رادوشویچ است. دروازه بان ذخیره ای که صبر ایوب دارد. او چندسال زیرسایه سنگین بیرانوند منتظر ماند. در دوران برانکو هر وقت فرصت بازی یافت درخشید اما هموطن اش برانکو باز به بیرانوند اعتماد می کرد. این فصل اما ماجرا فرق کرد. سفر بیرانوند در رویای دریافت جایزه بهترین بازیکن آسیا فرصت را برای درخشش به بوژیدار داد، او در چند بازی خودش درخشید و با دلبری هایش طرفداران را شیفته خودش کرد. اول گفتند بیرانوند مصدوم است ولی حالا خبر رسیده که کالدرون به بوژیدار بیشتر اعتماد دارد و این خبر خوبی برای دروازه بان ملی پوش پرسپولیس نیست.

دروازه یک تیم فوتبال، گلیمی نیست که ده درویش بر آن بخسبند، اینجا اقلیمی است که به هیچ وجه دو سلطان در آن جایشان نمی شود. فقط یک نفر می تواند دروازه بان باشد. نمی شود سبک بازی را جوری تغییر داد که دو هافبک رقیب هم شانس بازی هم زمان داشته باشند و حالا بیرانوند نشان داد که تاب نشستن روی نیمکت را ندارد. دروازه بانی که در این سالها همواره گفته شده پیشنهادات خارجی داشته چطور می تواند نشستن روی نیمکت را تحمل کند؟

کالدرون پیش از آغاز لیک سروش رفیعی که محبوب سکوها بود را نخواست، بعد سیدجلال حسینی کاپیتان پرسپولیس را نیمکت نشین کرد، حسین ماهینی را محو کرد، وقتی علی علیپور پنالتی چیپ زد خیلی شدید به او تاخت، جونیور را رد کرد، سیامک نعمتی و امید عالیشاه را نیمکت نشین و حتی محروم کرد و ... او تعارف ندارد.

کالدرون به اندازه برانکو محبوب نیست، اما نتایج خوبی به دست آورده است. حالا چالش با بیرانوند ماجرای تازه ای است که شاید به یک دردسر تبدیل شود. بیرانوند غولی است که از شیشه بیرون آمده و دیگر برنمی شود. مهارش کار هر کسی نیست و شاید گاهی در خلوتش گمان می نماید از تیم بزرگتر است.

آیا سرمربی آرژانتینی کماکان می تواند با سیستم مهار ستاره ها و نشان دادن اقتدار، تیمش را به پیش ببرد یا دارد روی سکوها بنزین می ریزد؟ حذف محبوب ها، تاوان دارد. کالدرون اگر قصد جراحی بزرگی در پرسپولیس دارد ضروری است مدیران باشگاه و البته کریم باقری محکم کنارش بایستند. آینده نشان می دهد که روزگار عوض شده یا هنوز هم نسخه سرالکس فرگوسن جواب می دهد!

adeliasafar.com: سفرهای ادلیا: ارزانترین تورهای مسافرتی اروپایی، آسیایی و کانادا را از ما بخواهید.

dorezamin.com: دور زمین: سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده!