غزل شماره 328 حافظ: من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم - مجله بای بلاگ

خبرنگاران | سرویس فرهنگ و هنر

من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم

لطف ها می کنی ای خاک درت تاج سرم

دلبرا بنده نوازیت که آموخت بگو

که من این ظن به رقیبان تو هرگز نبرم

همتم بدرقه راه کن ای طایر قدس

که دراز است ره مقصد و من نوسفرم

ای نسیم سحری بندگی من برسان

که فراموش مکن وقت دعای سحرم

خرم آن روز کز این مرحله بربندم بار

و از سر کوی تو پرسند رفیقان خبرم

حافظا شاید اگر در طلب گوهر وصل

دیده دریا کنم از اشک و در او غوطه خورم

پایه نظم بلند است و جهان گیر بگو

تا کند پادشه بحر دهان پرگهرم

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

تعبیر فال حافظ شما

انسانی متواضع و فروتن هستی، خودنمایی و تکبر را دور از شأن خودت می دانی، از این رو همگان به تو توجه دارند و دعای خیرشان را بدرقه راهت می کنند. اما تواضع هم حدی دارد؛ خودت را دست کم نگیر. تو هم می توانی مثل دیگران دست به کارهای بزرگ زده و به جایگاه و مقامی والا دست یابی. کمی همت و امید لازم است. نماز و ایمان فراموشت نشود. زمانی به وصال یار و حاجتت می رسی که تمام سعی و اهتمام خود را به کار ببندی. اگر نیاز است به سفر بروی، حتماً این کار را انجام بده. هدیه ای گرانبها در انتظار توست.

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

شاهد فال:

غزل شماره 329 - جوزا سحر نهاد حمایل برابرم

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

غزل شماره 328 حافظ با صدای علی موسوی گرمارودی

کد مولتی مدیا

دانلود

فیلم اصلی

معنی و تفسیر غزل شماره 328 حافظ

بیت اول

من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم

لطف ها می کنی ای خاک درت تاج سرم

من آنقدر منزلت ندارم که در ضمیر عطرآگین و خاطره تو گذر کنم. ای کسی که خاک درگاهت مانند تاج سر من است، تو در حق من بسیار لطف داری.

✦✦✦✦

بیت دوم

دلبرا بنده نوازیت که آموخت بگو

که من این ظن به رقیبان تو هرگز نبرم

ای دلربا، به من بگو چه کسی به تو این گونه مهربانی با زیردستان را آموخته است؟ زیرا من هرگز گمان ندارم که اطرافیان و مراقبان تو چنین کاری کرده باشند.

✦✦✦✦

بیت سوم

همتم بدرقه راه کن ای طایر قدس

که دراز است ره مقصد و من نوسفرم

ای پرنده بهشتی، توجه و عنایت خود را به نگهبانی راهم بگمار، زیرا این راهی بس دراز است و من در کار سیر و سفر تازه کار هستم.

✦✦✦✦

بیت چهارم

ای نسیم سحری بندگی من برسان

که فراموش مکن وقت دعای سحرم

ای باد سحری، مراتب چاکری مرا به آن محبوب برسان و بگو که موقع دعای سحرگاهان مرا از یاد نبَرَد.

✦✦✦✦

بیت پنجم

خرم آن روز کز این مرحله بربندم بار

و از سر کوی تو پرسند رفیقان خبرم

خوشا آن روزی که از این منزلگاه بار سفر بربندم تا پس از آن دوستانم سراغ مرا از سر کوچه و برزن تو بگیرند یعنی مقیم آستان تو شوم.

✦✦✦✦

بیت ششم

حافظا شاید اگر در طلب گوهر وصل

دیده دریا کنم از اشک و در او غوطه خورم

ای حافظ، شایسته است اگر برای دسترسی به وصل دوست که مثل جواهر ارزشمند است، چشمم را از اشک همچون دریا کرده و در آن غوطه ور شوم.

✦✦✦✦

بیت هفتم

پایه نظم بلند است و جهان گیر بگو

تا کند پادشه بحر دهان پرگهرم

مقام و مرتبت شعر بر اساس والایی نهاده شده و در همه عالم فراگیر است. به فرمانروای دریا بگو تا به عنوان صله، دهانم را پر از مروارید سازد.

مقصود از پادشه بحر پادشاه هرمز، سلطان البحر، و در اینجا همان تورانشاه است.

منبع: شرح جلالی بر حافظ با تصرف و تلخیص.