برترین های تئاتر مشهد در سال 98 ، 2، - مجله بای بلاگ

این کارگردان تئاتر در گفت وگو با خبرنگاران، درخصوص نمایش های اجرا شده در سال 98، اظهار کرد: نمایش های بسیار خوبی در سال 98 اجرا شده است که هر کدام ویژگی خاص خود را داشته اند؛ ممکن است هر نمایش در کنار منحصربه فرد بودن در زمینه خاصی مانند نمایش نامه، اجرا، کارگردانی، شیوه اجرایی و ... نقص ها و ضعف هایی نیز در سایر زمینه ها داشته باشد.

وی ادامه داد: نمایش رومئو و ژولیت از آقای مسعود صفری، که نگاه نو و تازه ای به متن دارد و اجرا و صحنه پردازی آن نیز مدرن و نو بوده است؛ در کنار نمایش بازپرسی ها به کارگردانی آقای علی حاتمی نژاد کارهای قابل اعتنایی هستند.

حسینی بیان نمود: متن نمایش آنومی آقای عادل توکلی، متن قابل اعتنایی بوده و از نظر شیوه اجرا نیز در سبک و سیاق نمایش های مستند و محیطی اجرا شده است؛ به طوری که به نظر من به عنوان یک منتقد تئاتر، ویژگی های شاخصی در آن وجود داشت که می توان آن را جزء بهترین نمایش های سال 98 بیان نمود.

این کارگردان تئاتر اضافه نمود: نمایش ژنتیک به کارگردانی خانم مهسا غفوریان با توجه به این که با گروه دانشجو و هنرآموز خودشان اجرا شده، دارای ویژگی های یک کار گروهی بوده است. نمایش ما داریم از این خونه می ریم حسین اکبرپور نیز شیوه اجرایی قابل اعتنا و منحصر به فردی داشته است.

حسینی اضافه نمود: به طور کلی از بین نمایش هایی که در سال 98 اجرا شده است، می توان پنج 5 یا 6 نمایش را نام برد که هر یک ویژگی های منحصربه فرد خود را دارد. در کنار این ها نمایش های خوبی هم اجرا شده اند که متاسفانه نتوانستم آن ها را ببینم؛ مانند نمایش آی راک از آقای محمد نیازی که در جشنواره ای خارج از کشور نیز اجرا شده است.

وی بیان کرد: همان طور که در داوری جشنواره ها، برای انتخاب یک اثر و نمایش در بین نمایش های موجود در جشنواره نیاز به ساعت ها مشورت و صحبت است؛ برای انتخاب یک نمایش در بین نمایش های سال 98 نیز نیاز به زمان و بررسی بیشتری وجود دارد. در نتیجه انتخاب یک نمایش به عنوان بهترین نمایش کار سختی است.

حسینی تأکید کرد: به طور کلی نمایش های سال 98 ، نمایش های خوبی بوده و خواسته های من به عنوان یک تماشاگر حرفه ای و کسی که علاقه به تماشای تئاتر دارد، را برطرف کرده است.

این کارگردان تئاتر تشرییح کرد: زمانی که از یک نمایش به عنوان نمایش درجه یک و خوب نام می بریم؛ کارگردانی آن در ردیف اول قرار می گیرد؛ در صورتی که اگر کار دارای متن زیبایی باشد، اما کارگردانی خوبی نداشته باشد، به نتیجه نخواهد رسید. به طوری که برگ برنده تمام نمایش هایی که نام بردم، کارگردان آن ها بوده است.

وی اضافه نمود: کارگردان است که به متن جان و شکل داده و آن را به اجرا می رساند؛ عامل اصلی پررنگ بودن، درخشیدن و دیده شدن یک نمایش، کارگردان است. حتی به عقیده من یک کارگردان خوب با بازیگران آماتور نیز می تواند نمایش خوبی را به اجرا درآورد.

حسینی اظهار کرد: نمونه شاخص آن هم متن نمایش ژنتیک خانم غفوریان است که علی رغم اینکه بازیگران آن هنرجوهای آماتوری هستند که این نمایش تجربه اول آن ها در صحنه است؛ در کنار ایشان نمایش خوبی را اجرا کرده اند.

وی اضافه نمود: همچنین نمایش آنومی نیز با وجود آن که بیشتر بازیگران آن آماتور بوده اند، به دلیل پررنگ بودن عنصر کارگردانی، کار قابل اعتنایی است. نمی توان نمایش خوبی را بدون حضور یک کارگردان خوب تماشا کرد. به نظر من این اتفاق غیر ممکن است؛ زیرا نگاه کارگردان متن را به فعلیت رسانده، به آن شکل می دهد و در صحنه به نمایش درمی آورد؛ بنابراین کارگردانی اصل مهمی در تئاتر است.

این کارگردان تئاتر در خصوص نمایشنامه های سال 98، بیان نمود: به نظر من در مشهد، نمایش نامه نویس های خوبی داریم که بهترین های آن ها در سال 98 نمایشی برای اجرا داشته اند. به عنوان مثال می توان آقای حاتمی نژاد برای نمایش بازپرسی ها، خانم غفوریان برای نمایش آنومی و ژنتیک، آقای عقلی برای نمایش آنومی، آی راک نوشته آقای سهند خیرآبادی و رومئو و ژولیت نوشته آقای میلاد کاشانی را نام برد.

حسینی ادامه داد: به طور کلی نمایش نامه نویس های خوب مشهد در سال 98 نمایش داشته اند؛ استاد صابری نیز که در رأس همه نمایش نامه نویس های ما هستند؛ نمایش دریاچه قو را در سال 98 داشته اند؛ که به نظر من نگاه نو و تازه ای به اپرای دریاچه قو داشته است. آقای آرش خیرآبادی نیز خیلی خوب می نویسند و نگاهی که در نمایش کارگاهی ننه دلاور برتولت برشت داشتند، نوشته خوب و قابل اعتنایی بود.

وی شرح داد: کسانی که 30 یا 40 سال است که در زمینه تئاتر فعالیت می کنند، با خواندن و یا دیدن نمایش نامه ها، ناخودآگاه خوب و چشمگیر بودن آن ها را تشخیص می دهند. ملاک های کلی برای این تشخیص وجود دارد؛ به شکلی که اگر متنی با آن ملاک ها مطابقت داشته باشد، متن خوبی خواهد بود.

این کارگردان تئاتر بیان کرد: در نمایش رومئو و ژولیت نگاهی نو به متن کلاسیک وجود دارد و در شرایطی این قصه بیان می شود که مخاطب آن را درک می کند. نویسندگان نمایش آنومی، پرونده های قضایی مستندی که حتی گاهی متهمان آن ها هنوز زنده هستند را به صورت یک درام بیان کرده اند.

حسینی گفت: زمانی که یک درام تبدیل به اثر صحنه ای می شود؛ اگر آن اثر جذاب بوده، مخاطب را با خود همراه کند، او را به فکر کردن، وادارد و تاثیرگزار باشد، متن پیروزی خواهد بود. به طور کلی عناصری در نمایش نامه نویسی وجود دارد که نویسنده با توجه به آن ها نمایش نامه را می نویسد؛ اما این کار همواره دلیل پیروزیت متن نیست.

وی تشریح کرد: بلکه میزان نزدیک بودن متن به زندگی امروزه، میزان بیان نمودن مسائل و مسائل انسان امروز، مضمون و محتوای آن، قابل درک بودن محتوا، میزان ارتباط مخاطب با اثر و از همه مهمتر داشتن ساختار درام، فاکتورهایی است که در نمایش نامه ها قابل ارزیابی است. به این صورت متنی که دارای تمام این عوامل باشد، متن پیروزی خواهد بود.

این کارگردان تئاتر در خصوص اهمیت نمایش نامه در استقبال از نمایش، عنوان نمود: زمانی که ما به تماشای نمایشی می نشینیم، قصه نمایش نامه اولین عاملی است که باعث می شود ما نمایش را دنبال کنیم، بنابراین میزان استقبال از اثر نیز یکی از ملاک های انتخاب نمایش نامه خوب و پیروز است.

حسینی گفت: به نظر من در نمایش های سال 98 که من آن ها را تماشا کرده ام، عناصر نمایش نامه و کارگردانی شاخصتر از عنصر بازیگری بوده است؛ بازیگران نمایش ژنتیک همگی آماتور بوده و اولین تجربه آن ها بر روی صحنه بوده است. پس نمی توان بازیگری را به عنوان بهترین بازیگر انتخاب کرد؛ زیرا در این نمایش، نگاه نویسنده و کارگردان به مقوله بازیگری نبوده و به مقوله انجام کار گروهی توجه بیشتری داشته اند.

وی ادامه داد: در نمایش رومئو و ژولیت بازیگران به اجرای مدرن یک نمایش کلاسیک پرداخته بودند؛ به طوری که طراحی صحنه و کارگردانی مدرن، استفاده از امکانات بالا در زمینه نور و طراحی لباس، ذهن کارگردان را به خود معطوف کرده بود. این به آن معنا نیست که بازیگران تلاش نکرده و خوب ایفای نقش نکرده اند؛ اما در این نمایش ها ما شاهد بروز و ظهور بازیگری عالی نبوده ایم.

این کارگردان تئاتر اضافه نمود: با این وجود بازی آقای محمد جهان پا در نمایش ما داریم از این خونه می ریم و آدیداس که امسال در جشنواره استانی حضور داشت و اجرای عمومی آن سال گذشته بوده ، بازی خانم ندا محمدی در نمایش ما داریم از این خونه می ریم، همچنین بازی خانم فائزه علی آبادی در نمایش بازپرسی ها که یکی از بهترین بازی های او در این سال ها بود و بازی خانم آمنده در نمایش آنومی، بازی های قابل اعتنا و قابل توجهی بوده اند.

حسینی شرح داد: بازی خانم علی آبادی در کنار مجموعه حرفه ای بازیگران نمایش ما داریم از این خونه می ریم، بازی کاملی بود. خانم ندا محمدی و آقای محمد جهان پا نیز از بازیگران قدیمی هستند و بازی هر دو در نمایش ما داریم از این خونه می ریم قابل اعتنا بوده است.

وی بیان نمود: خانم آمنده در نمایش مستند آنومی، بسیار با نقش عجین شده بودند؛ به طوری که پس از اتمام اجرا، دقایقی را برای فاصله دریافت از نقش، لازم داشتند. به همین دلیل نقش خود را به خوبی به اجرا درآوردند. به نظر من زندگی کردن در یک نقش و عجین شدن با نقش، یکی از ملاک های مهم انتخاب بازیگر خوب است و فقط بیان نمودن دیالوگ ها، کافی نیست؛ در این صورت نقش برای مخاطب، باورپذیر بوده و به دل تماشاگر می نشیند.

این کارگردان تئاتر اضافه نمود: تئاتر در پایان سال 98 به دلیل ویروس کرونا، دچار صدمه و لطمه شده است؛ اما من معتقد هستم که از این روزها رها خواهیم شد و به شرایط ایده آل و روزهای گرم و صمیمی گذشته بازخواهیم گشت؛ به طوری که در سال آینده سالن های ما فعال شده و رونق پیدا می کنند، زیرا تئاتر بازتاب زندگی است و رونق تئاتر، باعث رونق زندگی می شود.

mahsanblog.ir: مهسان بلاگ | سیستم مدیریت محتوای مهسان

1com.ir: مجله کامپیوتر | مجله کاربردی فناوری در صنعت گردشگری

heevblog.ir: هیو بلاگ | سیستم مدیریت محتوای هیو بلاگ

dabiblog.ir: دَبی بلاگ، سیستم مدیریت محتوای دَبی

persinablog.ir: پرسینا بلاگ، سیستم مدیریت محتوا پرسینا