شرکت های فناوری در دوران همه گیری کرونا بدنبال چه چیزی هستند؟ - مجله بای بلاگ

با اینکه شرکت های فناوری سعی داشته اند خدمات خود را ضروری و خوب جلوه دهند، در سال های اخیر نظر افراد نسبت به آن ها تغییر کرده است. بسیاری از شهروندان در کشورهای مختلف این کمپانی ها را منبع اطلاعات غلط، اشتباه و همچنین دستکاری آن ها می دانند و به این موضوع پی برده اند که سودآورترین شرکت ها در طول تاریخ بشریت، همیشه طبق شعار آرمانی خود عمل نکرده اند.

به گزارش The Atlantic، حالا که جهان یک دوره بحرانی را طی می کند، فرصت تازه ای برای شرکت های فناوری ایجاد شده تا بار دیگر بر ضروریت خود در جهان تاکید کنند. هر کدام از آن ها روشی را انتخاب کرده اند، برای مثال گوگل میت به مدارس سرویس می دهد و آمازون فرش امکان خرید لوازم غذایی موردنیاز بدون خارج شدن از خانه را برای مردم فراهم می کند.

دولت ایالات متحده آمریکا در حال تلاش برای مدیریت شرایط است و شرکت های فناوری خود را به عنوان یک دوست نیکوکار معرفی می کنند که دست دوستی به سوی دولت دراز می کند. یکی از نشانه های این رفتار را می توان در صحبت مدیرعامل مایکروسافت، ساتیا نادلا دید. نادلا در ماه آوریل در سخنانی گفت که چالش های کنونی نیازمند یک اتحاد بی سابقه میان کسب و کارها و دولت است.

در همان ماه بود که اپل و گوگل بهم دست همکاری دادند و شروع به توسعه سیستم هشداری برای مبارزه با کرونا کردند. آن ها درون سیستم عامل های خود سیستمی را قرار می دهند که در صورت نزدیک شدن به فرد مبتلا به کرونا، به کاربر هشدار می دهد. نسخه اولیه این سیستم نتوانست برخی مقامات بهداشتی را تحت تاثیر قرار دهد، با این حال با گذر زمان عملکرد آن بهبود پیدا می کند.

سیستم اپل و گوگل می تواند تکامل پیدا کند. با ثبت تاریخچه تماس های اجتماعی شما، گوشی می تواند برای نشان دادن شرایط فیزیکی شما برای بازگشت به دفتر کار یا پرواز مورد استفاده قرار بگیرد.

دولت آمریکا مانند برخی کشورها در تمام سطوح در شوک ناشی از کرونا غرق شده است. در تعدادی از ایالت ها بسیاری از مردم بیکار شده اند و این آمار رو به افزایش است. با شروع چنین شرایطی، شرکت های آمازون و گوگل دست به کار شدند تا سیستم های قدیمی را ترمیم کنند تا پول با مسائل کمتری جریان پیدا کند. زمانی که نادلا از امکان اتحاد میان کسب و کارها و دولت سخن می گفت، اشاره ای به پزشکی از راه دور و همچنین یادگیری مجازی نیز کرد.

بهداشت و آموزش دو بخش مهم از وظایف دولت را تشکیل می دهند، اما نادلا پیشنهاد داد که صنعت بخشی از این بار را بر دوش بکشد:

ما در مایکروسافت خودمان را نیروهای امداد و نجات دیجیتال می دانیم.

بدون هیچ شکی وجود صنعت آنلاین در چنین دوران عجیبی یک نعمت است و باید برای وجود آن خوشحال و قدردان باشیم. اما این موضوع باعث نمی شود که عملکرد شرکت ها را با شک و تردید دنبال نکنیم چرا که آن ها بدنبال بیشترین سود در هر لحظه ای هستند.

در سال های پیش از شیوع کرونا، بسیاری از این موضوع انتقاد می کردند که شرکت های فناوری روزی قدرتمندتر از دولت می شوند. فعالیت بالای آن ها و همچنین تاثیری که روی مردم می گذارند، به همراه توانایی آن ها در دستکاری عقاید مردم و شکل دهی بازارها، سلطنت بی چون و چرای آن ها را در جهان در پی دارد.

چنین هشداری از سوی منتقدان اگرچه تاریک است، اما به صورت کامل استراتژی نوظهور این شرکت ها دربر نمی گیرد، استراتژی که پیش از شیوع ویروس کرونا در حال شکل گیری بود. این شرکت ها بیش از اینکه بدنبال پیوند با دولت باشند، می خواهند با آن ادغام شود.

مدیران فناوری همیشه تمایل به همکاری با دولت نداشته اند و در سال های اولیه که رشد سریع را تجربه می کردند، همیشه از عملکرد بد دولت و پایین نگه داشتن آن ها انتقاد می کردند، البته این دید بخاطر منافع شخصی تقریبا از بین رفته است.

اگر منافع شخصی با ایدئالیسم همتراز شود، آرمان گرایی واقعی ایجاد می شود. هم بنیانگذار گوگل، سرگی برین که خود از شوروی سابق به آمریکا پناهنده شده بود، درباره هزینه های اخلاقی ورود شرکت به چین هشدار داده بود. برین خود را یک نا ب گرا می داند و تجربه گوگل در چین نیز چنین موضوعی را نشان می دهد. با وجود اینکه گوگل دستورات دولت چین را رعایت می کرد، هکرهای چینی به آن حمله کردند و سعی در سرقت مالکیت معنوی آن و مشاهده حساب جیمیل فعالان حقوق بشر داشتند. در سال 2010 و 4 سال پس از شروع فعالیت گوگل در چین، این شرکت از چین به هنگ کنگ نقل مکان کرد.

با این اقدام بی اعتمادی به دولت ها میان غول های فناوری شکل گرفت و این موضوع تنها مربوط به دولت های مستبد نبود. در سال 2016 اپل درخواست FBI مبنی بر قفل گشایی آیفون یکی از تروریست ها را رد کرد.

با گذشت دوران آرمان گرایی، شرکت ها شروع به تجدیدنظر در اصول دوران جوانی خود کردند و آن ها دیگر یک استارتاپ نوپا به حساب نمی آیند. یک جنبش ضد انحصار با طرفدارانی از حزب چپ و راست شروع به شکل گیری کرد.

زمانی که مدیرعامل فیسبوک، مارک زاکربرگ در سال 2018 مقابل سنا حاضر شد، گفت:

من فکر می کنم با توجه به اینکه اینترنت در زندگی مردم اهمیت بالاتری پیدا می کند، سوال واقعی این است که نظارت درست کدوم است، نه اینکه مقررات باید وجود داشته باشد یا خیر.

این شبکه اجتماعی متهم به انتشار اطلاعات غلط، سودآوری از فروش اطلاعات شخصی کاربران و افزایش اضطراب نوجوانان بود. زاکربرگ نظارت دولت را خواستار شد، اما نه بخاطر اینکه تنبیه شود. در گذشته زمانی که جامعه نسبت به فعالیت های شرکت های بزرگ بدبین می شد، آن ها دست به معامله بزرگی می زدند: آن ها برای محافظت دولت از انحصار خود، حاضر به رعایت قوانین دولتی می شدند. یکی از معروف ترین این اقدامات مربوط به اپراتور AT&T در دهه 1910 میلادی می شود، زمانی که این شرکت مقررات دولتی را پذیرفت، اما تسلط خود در بازار را برای نسل ها حفظ کرد.

زاکربرگ نیز چنین نظری دارد. این شبکه اجتماعی تا زمانی که قوانین برای آن سودآور باشند، آن ها را می پذیرد. این شرکت سال گذشته 17 میلیون دلار هزینه برای لابی گری پرداخت کرد که بیشتر از هر شرکت فناوری دیگری است.

چنین ایده ای باعث شد آمازون دومین مقر خود را در رود پوتوماک قرار دهد و شرکت هایی مانند گوگل و مایکروسافت شروع به ایجاد ارتباط با جامعه اطلاعاتی کنند. این شرکت ها برای افزایش قدرت محاسباتی دولت، به آن مشاوره می دهند و همین موضوع باعث رقابت سنگینی میان شرکت ها برای بدست آوردن یک قرارداد ابری 10 میلیارد دلاری وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا شد.

با سرعت دریافت شیوع کرونا، شرکت ها ارتباط خود با دولت را افزایش می دهند تا با همین ارتباط بتوانند در مناقصه های دولتی برنده شوند و شرکت های کمتر قدرتمند را کنار بزنند. علاوه بر این، شرکت ها اطلاعات و خدمات ارزشمندی به مشتریان خود در واشنگتن ارائه می کنند که قدرت دولت را افزایش می دهد.

دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا اصرار دارد مقابله این کشور با کرونا را موفقیت آمیز جلوه دهد، اما دولت به خوبی از کمبودها و نقص های خود اطلاع دارد. دولت می خواهد تمام افراد را آزمایش کند اما نمی تواند به اندازه کافی کیت تولید کند. دولت بدنبال سیستم ردیابی تماس است، اما نمی تواند سیستمی برای این کار بسازد. مهم تر از همه، دولت نیاز به پوششی برای کارهای ناقص خود دارد. با انتظار جامعه برای تولید واکسن، دولت چاره ای جز تکیه به شرکت های فناوری برای جبران نقص های خود ندارد.

چنین همکاری تحت هر شرایطی نگران کننده است، اما در دوران ترامپ وحشتناک محسوب می شود. دولت کنونی آمریکا توجه چندانی به دموکراسی ندارد و بدنبال استبداد است و ما می دانیم استبدادی که از فناوری اطلاعات قدرت بگیرد می تواند چه کارهایی انجام دهد.

شرکت های فناوری در چین یک سیستم نظارتی بسیار پیشرفته برای دولت ایجاد کرده اند و که شهروندان را به دردسر انداخته است. برای مثال با استفاده از سیستم های نظارتی، در صورتی که یک فرد آهنگ با صدای بسیار بلند گوش دهد، دیگر نمی تواند مسافرت کند.

ایالات متحده آمریکا برای دستیابی به چنین سیستمی، جهت طولانی در پیش دارد. با این وجود، بحران های گذشته نشان دهنده این موضوع هستند که چگونه می توان بیشترین بهره را از فضای اضطراب و تروما برد. یکسال پیش از حملات 11 سپتامبر، کمیسیون تجارت فدرال گزارشی را منتشر کرد که قوانینی برای محدودیت استفاده شرکتی از اطلاعات آنلاین داشت، اما حملات تروریستی محاسبات را بهم ریخت.

امنیت بالاتر از ملاحظات قرار گرفت و به سرعت شمار دوربین های مدار بسته و اسکنرهای بدن در فرودگاه ها افزایش پیدا کرد و قدرت آژانس های دولتی بیشتر از همیشه شد. در حقیقت حملات تروریستی نگرانی های مربوط به حریم شخصی را از بین برد و همین موضوع باعث شد شرکت ها به اطلاعات شخصی کاربران دسترسی پیدا کنند.

حالا حداقل 27 کشور از اطلاعات گوشی کاربران برای ردیابی شیوع کرونا استفاده می کنند و تعدادی از دولت ها در حال تست نرم افزاری به نام Fleming هستند که توسط شرکت NSO توسعه پیدا کرده، شرکتی که به ساخت جاسوس افزار برای دولت ها مشهور است و ظاهرا محصولات آن در قتل روزنامه نگار عربستانی، جمال خاشقجی نیز نقش داشته اند.

گوگل و اپل، شرکت NSO نیستند. آن ها واکنش شدید جامعه به شرکت هایی که ادوارد اسنودن در سال 2013 به عنوان همکاران آژانس امنیت ملی معرفی کرد را به یاد دارند. این شرکت ها بجای اینکه اطلاعات موردنیاز دولت را در اختیارشان قرار دهند، می خواهند شرایط همکاری را به دولت دیکته کنند.

با افزایش همکاری دولت و شرکت های فناوری، این احتمال وجود دارد که آن ها بدنبال بدترین غرایز مشترک خود بروند. آن ها قدرت بالایی دارند و می توانند حریم شخصی را نادیده بگیرند. علاوه بر این، می توانند عقاید مردم را تغییر دهند. در حالی که شماری از افراد دانشگاهی از تلاش های گوگل و اپل در دوران بحرانی کنونی تقدیر کرده اند، بیش از 300 دانشمند اروپایی در نامه ای سرگشاده از چنین شرایطی ابراز نگرانی کرده اند.

بدون محدودیت های جدید، همکاری دولت و شرکت های فناوری می تواند نتیجه بسیار تاثیرگذارتری نسبت به حملات 11 سپتامبر داشته باشد. پس از نزدیک به دو دهه از این حملات، گوشی های هوشمند تبدیل به ابزاری برای جهانی مدرن شده اند که مخزن اسرار محسوب می شوند و تصاویر بی شماری در آن ها قرار گرفته اند.

تجربه چین و همکاری نزدیک دولت با شرکت های فناوری می تواند دولت آمریکا را مجاب به ایجاد آژانس حفاظت از اطلاعات کند. دولت بجای اینکه سیلیکون ولی را یک شریک ارشد در روابط خود بدانید، باید از قدرت خود برای تحمیل قوانین استفاده کند و بازار رقابتی را برای بعد از دوران کرونا حفظ کند.

منبع : دیجیاتو

tour-malaysia.ir: تور مالزی ارزان قیمت، تور پنانگ، کوالالامپور، لنکاوی، تور لحظه آخری مالزی را همراه ما باشید.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا