کام خانۀ شکری هنوز تلخ است
به گزارش مجله بای بلاگ، محمدرضا زادهوش، یکی از دوستداران میراث فرهنگی استان اصفهان می گوید: در این سال ها در جریان تخریب بناهایی بوده ام؛ خانه هایی تاریخی که در دعوای میان وراث، تکه تکه می گردد و نمونۀ آن، خانه ای که ادامۀ خیابان خلجا یعنی خیابان زاهد در آن افتاد. وصف این خانه را جمال زاده گفته است و روی نقشۀ سید رضاخان، ثبت شده، همان هنگام که همه چیز تاریخی بوده و تنها خیابان امروزی اصفهان، خیابان خوش (طالقانی) وجود داشته، این خانه خانۀ شاخصی بوده است.

او ادامه می دهد: خانۀ دیگر، خانۀ الفت بود، کوشش کردیم آن را به ثبت برسانیم و نمی دانم دقیقاً چه شد، به ما گفتند ثبت شده است؛ اما تخریب شد. ظاهراً صاحبان آن، اصفهان نبودند. شورای شهر و مدیران میراث فرهنگی در جریان بودند؛ اما تخریب شد. شهرداری هم گفت که ما برای مالکان آن، قوانین سخت گیرانه ای وضع می کنیم، اما چه فایده؟ تخریب شد.
زادهوش تصریح می نماید که یکی از میراث نادوستان در این تخریب نقش داشت و هرگاه او پیگیری می کرد، بنگاه معاملات مسکنی که کلید آن را داشت به خانه، آب می بست.
او دربارۀ شرایط فعلی خانۀ حاجی شکری شرح می دهد: شب میلاد امام رضا (ع) بود. من از چهارباغ پایین به بیدآباد رفتم و ساعت 10 و 25 دقیقه بود که به در خانۀ شکری رسیدم. کوچه کمی شلوغ به نظر می رسید. درِ ورودی خانۀ تاریخی شکری به گونه ای بود که در عین قفل و زنجیر بودن، گویای رفت وآمدی بود، مالکان و یا اشرار؟ معلوم نیست. قوانین نادرست و مجریان نادرست کاری که آثار تاریخی را به ویرانه ای تبدیل می نمایند و ویرانه ها پایگاه اشرار می گردد.
این دوستدار میراث فرهنگی می پرسد: چند عاقل ممکن است فردی را که پولی دارد و علاقه ای به آثار تاریخی، به خرید خانه ای تاریخی، و شراکت با اداره میراث فرهنگی، تشویق نمایند و چند تن حاضر هستند خانه آن ها در لیست آثار ملی، ثبت گردد؟
هشتی خانه تاریخی حاجی شکری، پیش و پس از تخریب.
عبدالرضا عرب بافرانی، فرمانده یگان حفاظت میراث فرهنگی استان اصفهان در پاسخ به این سؤال که چه اتفاقی در خانۀ حاجی شکری در حال رخ دادن است، در گفت وگو با ایسنا اظهار می نماید: مسئول یگان حفاظت شهرستان اصفهان بازدیدی از این خانه داشت و اعلام نمود که هیچ تخریب جدیدی انجام نشده است.
او یادآور می گردد که اداره کل میراث فرهنگی استان اصفهان نسبت به تخریب این خانه شاکی شده و پفراینده تشکیل داده و فعلاً کار متوقف شده است.
محسن افشار، مرمتگر بناهای تاریخی استان اصفهان اما به ایسنا می گوید: شکستن درِ خانۀ حاجی شکری و رفت وآمد افراد مشکوک به آن عمدی و عادی است؛ مشابه این رفتار را در سایر خانه های تاریخی هم دیده ایم، چون مقدمه ای است برای شاکی کردن همسایه ها و بعد، مشارکت در تسریع تخریب.
او معتقد است که میراث نادوستان غیر متعهدی هستند که به مالکان خانه های تاریخی و ستاره دار پیشنهاد می دهند برای سریع تر طی شدن مراحل تخریب و سپس ساخت وساز، باید تخریب از درون را در پیش بگیرند، در و پنجره ها را ببرند، پای بنا آب باز نمایند، طاق ها را پایین بریزند و کاری نمایند که محل، به پاتوق معتادها و کارتن خواب ها تبدیل گردد تا بعد، با شکایت همسایه ها راه تخریب هموارتر باشد.
افشار تأکید می نماید که ارزش خانۀ حاجی شکری به قرار گرفتن در بافت تاریخی و هم جواری با خانه های ثبت ملی شدۀ طوسی زاده و مصورالملکی است و نباید اجازه داد که این بافت، به سادگی از دست برود.
این مرمتگر بناهای تاریخی می گوید: باید نسبت به مستندنگاری این خانه ها اقدام کرد تا در صورت کارشکنی و تخریب هم، مالک محکوم به بازسازی عین به عین گردد بلکه این فرایند جاری، انتها یابد و اندک باقیماندۀ بافت تاریخی اصفهان از نابودی نجات پیدا کند.
منبع: گردشبانbestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا