معرفی بعضی از غذاهای محلی و سنتی استان بوشهر! - مجله بای بلاگ

معرفی غذاهای بوشهر (غذاهای بندری)

ته انداز مرغ و بادمجان

ته انداز مرغ و بادمجان یکی از غذای محلی بوشهر در اصل ترکیبی از دو ته انداز مرغ و بادمجان می باشد که بنا به خوش سلیقگی مردم بوشهر، از گذشته تا کنون تهیه و پخته می شده است. در این نوع از غذا در کنار مرغ و بادمجانی کا ماهیت اصلی در انتقال مزه و طعم غذا را بر عهده دارند از مواد دیگری همانند کمی زعفران، پودر لیمو عمانی، نمک و فلفل و در آخر هم برنج استفاده می شود. این غذا یکی از خوشمزه ترین غذاهایی است که حتی در آن مزه تلخ بعضی از بادمجان ها نیز اصلا احساس نمی شود و برای کسانی که به این ماده غذایی یعنی بادمجان علاقه مند هستند می تواند یک وعده غذای کاملا خاطره انگیز و سیر کن در بین غذاهای بوشهر تلقی شود.

میگو پلوی بوشهری

شاید یکی از غذاهای بندری به نام میگو پلو برای شما بسیار آشنا باشد و بگویید که این غذا را می توان در تمام نقاط کشور مزه کرد و اصلا نمی توان آن را جزئی از غذاهای محلی و سنتی استان بوشهر بحساب آورد! شاید در نگاه اول حق با شما باشد ولی اگر یکبار مزه میگو پلوی بوشهری ها را چشیده باشید هیچ وقت این حرف را نمی زنید چرا که در میگو پلوی بوشهر کمی تمرهندی نیز وجود دارد که سبب ایجاد تمایز در طعم نهایی آن می شود. عمده غذاهای بندری در جنوب کشور عزیزمان ایران معمولا دارای طعم و مزه ای تند می باشند که البته می توان به آشپزی که در حال تهیه غذای مورد نظر شما است، بگویید که مثلا تندی غذایتان را کم و یا اصلا آن را تند نکند. به هر حال میگو پلو علاوه بر اینکه یکی از غذای محلی بوشهر و ریشه دار مردمان بوشهر و کلا جنوبی های ما تلقی می شود، دارای خصوصیات و خواص حائز اهمیتی نیز می باشد که برای مثال با به داشتن امگا 3، پروتئین فراوان، مواد آنتی اکسیدانی، مواد معدنی و بعلاوه موادی برای جلوگیری و مقابله با بیماری های نظیر آلزایمر، سرطان، کم خونی، فشار خون، بیماری های قلبی و عروقی است و از این رو از محبوبیت بسیاری نزد عموم مردم کشور ما برخوردار می باشد! از قلم نیاندازید میگو یک جایگزین ایده آل برای کسانی است که منع استفاده از گوشت قرمز را در رژیم های غذایی مختلف و یا خدایی نانموده به علت بیماری پیدا نموده اند و می توانند به جای آن از این موجود دریایی لذیذ که سبب افزایش قدرت سیستم دفاعی بدن نیز می شود، استفاده نمایند.

ماهی حمام شکم پر

در تمام نقاط ایران و حتی کل جهان شما می توانید با انواع و اقسامی از ماهی های شکم پر روبرو شوید که هر کدامشان منوط به متریال غذایی که در آن به کار رفته است، کاملا متفاوت و طعم و مزه ای منحصر به فرد را دارا می باشد! در شمال و جنوب کشور ما و در بین غذاهای بوشهر نیز یکی از غذاهای پرطرفدار همین ماهی شکم پر می باشد که در هر دو خطه شمالی و جنوبی ایران به نوع و شیوه خاصی تهیه و آماده سرو می شود؛ مثلا در اغلب ماهی های شکم پر در استان های شمالی شما با ماهی سفید با محتویاتی همانند جعفری، زردچوبه، زعفران، سیر و میزانی هم گشنیز رو به رو می شوید در حالی که همین غذا در بخش ها و استان های جنوبی ایران با ماهی حلوای سیاه، سنگسر و البته حمام پخته می شود و داخل ماهی نیز پر می شود با مواد اولیه هایی نظیر شنبلیله، ادویه جات تند، تمرهندی، سیر، زرشک و گاهی هم کشمش؛ جالب است بدانید در قدیم برای نچسبیدن ماهی به کف ماهیتابه ای که در آن در حال سرخ شدن می باشد، از برگ درخت خرما که در زبان محلی آن را پیش نخل می گویند، استفاده می شده است. دو نکته برای کسانی که در پی طعم واقعی غذاهای بندری از جمله ماهی شکم پر حمام در جنوب و بین غذای محلی بوشهر می گردند: یکی اینکه پیش از خارج کردن ماهی از ظرف در حال پخت آن، کمی (تنها چند قطره) آبلیموی تازه به آن اضافه کنید و به عناون نکته دوم هم همواره یادتان باشد؛ خوردن ماهی با سبزی پلو شاید برای شب عید باستانی ما ایرانیان یعنی عید نوروز توصیه شده باشد اما هیچ آشپزی خوردن ماهی با سبزی پلوهای مختلف را توصیه نمی کند چرا که با اینکار شما خود را از چشیدن طعم و مزه اصلی ماهی شکم پر و یا هر نوع ماهی دیگری که پیش رویتان قرار گرفته ایت، محروم نموده و با مزه ای دگرگون شده یک وعده غذای دریایی تان را در بین غذاهای بوشهر را میل نموده اید!

قلیه ماهی

تا از مبحث غذاهای بندری استان های دریادار کشورمان مخصوص استان بوشهر عبور ننموده ایم، بگذارید یکی دیگر از معروف ترین غذای محلی بوشهر را که قلیه ماهی نام دارد و خودِ مردم این استان آن را قلیه می نامند، قدری صحبت کنیم. کمتر کسی را می توان یافت که به بوشهر به هر علتی سفر نموده باشد و این غذا را امتحان ننموده باشد و یا دسته کم از نزدیک بو و مزه آن به مَشامش نرسیده باشد! قلیه ماهی غذای اول و آخر مردم بوشهر است و شاید واقعا در هفته چندین و چند وعده بصورت پراکنده از این نوع غذای دریایی که اصلا هم دستور پخت ساده و پیش پا افتاده ندارد، مصرف می نمایند. قلیه ماهی اصل بوشهر را بایستی با ماهی هایی همانند هامور، سنگسار، سرخو و شیر درست کرد. متریال های لازمه برای پخت یک قلیه ماهی محلی از غذاهای بوشهر عبارت است از یک کدام از ماهی های گفته شده، سبزی قلیه که شامل شنبلیله و گشنیز می باشد، تمرهندی، پیاز، آرد گندم و ادویه جات مخصوص غذای محلی بوشهر به ویژه زردچوبه و نمک و فلفل به میزان لازم! یادتان نرود این غذا جزئی از سنت غذاهای بوشهر است و اگر با طعم و مزه ای تند پخته و سرو نشود، خیانتی است به ماهیت اصلی آن! در پخت یک قلیه خوب ترکیب کردن آرد گندم با تمرهندی شاید سخت ترین مرحله دستور پخت این غذا باشد که هر آشپز و سرآشپزی باید به آن توجه کافی را داشته باشد. قلیه ماهی عموما در کنار شکر پلو و یا للک بر روی سفره برای خوردن می آید اما اگر شما دوست ندارید مزه ای دیگری از برنج را زیر زبانتان احساس کنید می توانید این غذا را به همراه برنج ساده و یا زعفرانی میل نمایید. گفتنی است کسانی که برای اولین بار قصد مزه کردن چنین غذای سنتی و محلی از استان بوشهر را دارند باید بدانند که مزه ترش و تند غذا در کنار مزه شیرین پلویی که در کنار آن سرو خواهد شد اصلا حس بدی را به شما منتقل نمی کند که هیچ، یک طعم منحصر به فرد را در دهانتان برایتان به ارمغان می آورد!

دوستان عزیز توجه داشته باشید قلیه ماهی نیز همانند خوراک ماهی شکم پر در اقصی نقاط کشور تهیه و طبخ می شود که ممکن است با توجه به نوع ماهی به کار رفته در آن و بعلاوه سایر مواد غذایی مصرف شده دارای طعم و مزه گوناگونی نسبت به آنچه که شما در استان های جنوبی کشور خصوصا استان بوشهر میل می نمایید، داشته باشد که امری است کاملا بدیهی چرا که به همان میزان که شهرها و استان های جنوبی ما به آب دسترسی دارند، خداروشکر استان های شمالی کشورمان نیز به همین میزان منابع آبی با کمی مساحت بیشتر و کمتر رو به رو هستند. غذاهای بوشهر و طعم غذاهای بندری در این استان را حتما تست کنید و از طعم شان لذت ببرید.

دسری به نام نشا

بوشهری ها علاوه بر تنوع غذاهای بندری خاص خود، از دسرهای مخصوص و منحصر به فردی نیز برخوردار می باشند که نشا یکی از آن ها تلقی می شود. این دسر تقریبا چیزی همانند شله زردی است که تمام ما ایرانی لااقل برای یکبار هم که شده در طول عمرمان آن را چشیده و مزه نموده ایم؛ نشا بیشتر در ماه خاص عبادت پروردگار یعنی ماه رمضان تهیه می شود و آن را در وعده افطاری خود میل می نمایند. برای پخت نشا از زعفران، گلاب، آب، شکر و نشاسته استفاده می شود و رنگ آن نیز زرد می باشد؛ درست مثل شله زردی که گفتیم!