چرا با وجود خواب آلودگی خواب مان نمی برد؟
به گزارش مجله بای بلاگ، در واقع به تعویق انداختن خواب در افرادی که حس می نمایند بر زمان خود کنترل ندارند و در پی راهی برای پیدا کردن اوقات فراغت شخصی هستند اتفاق می افتد.
بی خوابی مشکل رایجی است و دلایل مختلفی برای آن وجود دارد. اما یکی از متفاوت ترین آن ها حس انتقام است.
آیا با وجود اینکه می دانید فردا باید صبح زود بیدار شوید، سرکار بروید یا به کار های مهم خود رسیدگی کنید، باز هم بیدار می مانید؟ بسیاری از افراد با وجود اینکه می دانند باید زود بخوابند، اما باز هم بیدار می مانند و انقدر سر خودشان را با کار های مختلف از بازی با گوشی گرفته تا انجام کار های غیر ضروری گرم می نمایند که کار از کار می گذرد و به روال همیشگی خود باز هم دیر به رخت خواب می روند.
چرا با وجود خواب آلودگی به خواب نمی رویم؟
در حقیقت این افراد با مانع تراشی خوابیدن را به تأخیر می اندازند. ایدۀ به تعویق انداختن خواب در مطالعه ای در سال 2014 در هلند مطرح شد که تعریفش این است: نخوابیدن در زمان مقرر به طوری که هیچ علت بیرونی تعیینی برای این کار وجود نداشته باشد. مفهوم انتقام گرفتن در سال 2020 به این عنوان اضافه شد.
در واقع به تعویق انداختن خواب در افرادی که حس می نمایند بر زمان خود کنترل ندارند و در پی راهی برای پیدا کردن اوقات فراغت شخصی هستند اتفاق می افتد. این افراد انگار در حال انتقام گرفتن از اوقات کار هستند و برای به دست آوردن اوقات فراغت بیشتر بیدار می مانند. این افراد به هر ترتیبی که هست کوشش می نمایند بیدار بمانند و در این میان انگار می خواهند از زندگی انتقام بگیرند.
عوامل شخصیتی نیز در این عمل دخیل هستند. بین اندازه تأخیر در زندگی روزمره و تعویق خواب رابطه وجود دارد. ویژگی هایی مانند تکانشگری، حواس پرتی، و فقدان خودتنظیمی با تعویق خواب رابطه دارند. افرادی که دارای این ویژگی ها هستند در زمان قبل از خواب آغاز به پردازش احساساتی می نمایند که در طول روز سرکوب نموده اند.
احساساتی از قبیل ناامیدی، ترس، عصبانیت و اضطراب که در طول روز خاموش بوده اند در هنگام شب باز می گردند. بعضی تحقیقات نشان می دهند هرچه افراد بتوانند خودشان و زمانشنان را بیشتر تنظیم نمایند این امکان دارد که بتوانند بر خواب خودشان نیز کنترل بیشتری داشته باشند.
تمرین کنید و زمانبندی داشته باشید
اخیراً تکنیکی مطرح شده است به نام ساعتِ خاموشی که به بیماران مبتلا به اختلال خواب یاری نموده است. این تکنیک ها برای یک ساعت قبل از خواب برنامه ریزی می نماید و به این معنی است که شما باید یک ساعت پیش از ساعتی که می خواهید به خواب بروید، در حقیقت آماده خواب شوید.
این تمرین ها آماده سرعت پردازش ذهنی را کاهش می دهند و به شما یاری می نمایند در هنگام خواب از فناوری فاصله بگیرید. این تکنیک از سه بخش تشکیل شده است:
20 دقیقه اول به کار هایی اختصاص بدهید که واقعا لازم است و باید انجام گردد.
20 دقیقه دوم برای بهداشت اختصاص داده شده است. (مانند حمام رفتن یا مسواک زدن)
20 دقیقه آخر برای آرامش است. (مانند مراقبه، سکوت، بستن چشم ها یا نوشتن یادداشت های روزانه و کوتاه)
با استفاده از این روش، شما فقط به رفتار های خاص خودتنظیمی نمی پردازید بلکه افکار و احساسات خود را در نظر دارید. یک زمان سنج تنظیم کنید و برای هرکاری زمانبندی در نظر بگیرید. برای مسواک زدن، زمان حمام رفتن زمان و کار های آخر شب خود از زمان سنج بهره ببرید، سعی کنید قرار خود را حفظ کنید و در زمان تعیین شده کارتان را انجام دهید. سعی کنید حساسیت هایتان برای خوابیدن را بشناسید؛ از حساسیت به نور گرفته تا سکوت محیط.
از قلم نیاندازید که به تعویق انداختن خواب می تواند نوعی انتقام گیری از خود و زندگی باشد برای همین با علم به این احساسات سرکوب شده سعی کنید روند و ضرباهنگ رفتار های قبل از خوابتان را به دست بگیرید. مطابق یک برنامه تعیین قبل از خواب رفتار کنید.
اگر برنامۀ تعیینی نداشته باشید همیشه دچار یک اضطراب و احساس دوگانه خواهید بود. وقتی دیر می خوابید دچار عذاب خواهید شد و صبح هم که سرحال نیستید خودتان را به خاطر دیر خوابیدن ملامت خواهید کرد، اما این احساس ملامت لزوماً به شما یاری نمی نماید. شما باید ضرباهنگ زمان قبل خوابتان را تنظیم کنید تا بتوانید از شر احساسات منفی خلاص شوید.
وقتی احساس کنترل بر زمان خود را ندارید بیشتر خودتان را سرزنش می کنید و این فرایند مانند یک چرخه تکرار خواهد شد. راهی وجود ندارد، شما باید کوشش کنید حداقل به زمان قبل خوابتان کنترل بیشتری اعمال کنید و از این طریق به خودتنظیمی برسید.
منبع: فرادید